Τους ευαίσθητους ανθρώπους της ζωής σας, φυλάξτε τους σαν κόρη οφθαλμού.--Της Χριστίνας Ζαμπούνη.

Τους ευαίσθητους ανθρώπους της ζωής σας, φυλάξτε τους σαν κόρη οφθαλμού.

Posted: 15 Oct 2016 08:20 AM PDT

Της Χριστίνας Ζαμπούνη.

Ευαισθησία: Ευλογία ή μήπως κατάρα;

Όσοι φέρουν τη στάμπα του «ευαίσθητου», είναι απ’ τους πιο πληγωμένους του κόσμου ετούτου που πληρώνουν πολύ ακριβά το τίμημα.

Είναι αυτοί, που πνίγονται στη θάλασσα των συναισθημάτων τους, αλλά αμετανόητοι βουτούν όλο και πιο βαθιά της!

Είναι αυτοί οι χαρισματικοί και ξεχωριστοί άνθρωποι που νοιάζονται να δουν πέρα κι απ’ όσα λες, εισχωρούν πολύ βαθύτερα, και μπορούν και ξεχωρίζουν όλες τις αποχρώσεις του κάθε συναισθήματος που βιώνεις.

Ξέρουν να διαβάζουν στα μάτια σου κι όσα ΔΕ λες, και μ’ ένα βλέμμα τους σκανάρουν τα εσώψυχά σου διεισδύοντας στα άδυτα της ψυχής σου.

Η ψυχή τους είναι φτιαγμένη από σπάνια κι εύθραστα υλικά, και χωρίς ενδοιασμό θα σ’ ανοίξουν την αγκαλιά τους να αγκυροβολήσεις μέσα της, σαν σε απάνεμο λιμάνι στην τρικυμία.

Είναι αυτοί που θα τρέξουν πρώτοι, αν “πέσεις” και θα σε τραβήξουν δυνατά ώσπου να σηκωθείς!
Ακόμη κι αν χρειαστεί να κυλιστούν μαζί σου στα πατώματα, θα το κάνουν και δε θα σε εγκαταλείψουν ποτέ στη μοίρα σου.

Είναι αυτοί που δε θα κουραστούν να βάζουν «πλάτη», για να υπερπηδήσεις εμπόδια και προβλήματα, ώσπου να σε δουν να χαμογελάς ξανά.

Αυτοί που θα σου σταθούν σε κάθε δύσκολη στιγμή σου, γιατί γι’ αυτούς είναι η μόνη επιλογή αυτό το ενδεχόμενο.

Είναι αυτοί που δε θα σου γυρίσουν ποτέ την πλάτη, αλλά θα συμπάσχουν μαζί σου, θα βυθίζονται στην θλίψη σου, θα συμμερίζονται την απογοήτευσή σου, θα θυμώνουν με όσα σε πληγώνουν!

Είναι οι άνθρωποι που «θ’ υιοθετήσουν» τα βάσανά σου, και θα ηρεμήσουν μόνο όταν θα νιώσουν ότι τα ξεπέρασες κι είσαι καλά!
Έχουν τον τρόπο να σμιλέψουν τον πόνο σου μ’ ένα χάδι και ν’ απαλύνουν τη καρδιά σου με τη συνεχή και ουσιαστική παρουσία τους.

Μένουν δίπλα σου και πονούν και χαίρονται μαζί σου Αληθινά!

Οι άνθρωποι αυτοί, είναι πραγματικοί θησαυροί να τους έχεις κοντά σου.
Ξέρουν πολύ καλά από πόνο και ξενιτεύουν τη ψυχή τους κάθε που πονάς, να σου βρουν απάγκιο.

Έχουν πολλές πληγές και βαθειές ρωγμές από φιλίες κι έρωτες που επένδυσαν την ευαίσθητη ψυχή τους και πληρώθηκαν με προδοσία!

Κάθε πληγή τους, κάνει πολύ καιρό να κλείσει, και τα δάκρυά τους μοιάζουν κρυσταλλωμένοι σταλαγμίτες που κοσμούν τον εσωτερικό τους κόσμο κι οι «μύτες» τους δεν αμβλύνονται ποτέ.

Είναι οι άνθρωποι αυτοί, που η ύφανση της ψυχής τους είναι απ’ το πιο ακριβό μετάξι, και τα μάτια τους ντυμένα με καθαρούς ουρανούς.

Φορούν τη ψυχή τους στο πρόσωπο και ορμούν στον πόλεμο της ζωής με αυτοθυσία χωρίς καμιά ασπίδα προστασίας!

Δίνουν ολότελα τη ψυχή τους σε όσους αγαπούν, ακόμη κι αν ξέρουν ότι μπορεί να την πάρουν πίσω σε χιλιάδες κομμάτια…

Είναι οι άνθρωποι αυτοί, που όχι μόνο, θα δακρύσουν στη θέα κάθε δυστυχισμένου πλάσματος αλλά είναι πρόθυμοι να στρώσουν τη ψυχή τους χαλί για ν’ ανακουφίσουν τον κάθε άστεγο και το κάθε ανυπεράσπιστο αδέσποτο ζώο.

Είναι οι όμορφοι αυτοί άνθρωποι που μοιάζουν με κιθάρες μετέωρες στο σύμπαν, κι αν καταφέρεις κι αγγίξεις τις χορδές τους θα ντύσουν τις στιγμές σου με πανέμορφες μελωδίες που θα θυμάσαι πάντοτε, γλυκά!

Είναι αυτοί οι ευαίσθητοι κι ωραίοι άνθρωποι, που επιμένουν να εγκλωβίζονται στις φυλακές του συναισθηματικού τους κόσμου, και καρτερικά εκτίουν την ποινή που τους απονέμεται μετά από κάθε στραπάτσο.

Οι ίδιοι, -συχνά- νιώθουν καταραμένοι, μα στο βάθος τους ξέρουν πως είναι ευλογία να έχεις ευαίσθητη ψυχή!

Είναι αδύνατον ν’ αλλάξουν!
Η ευαισθησία είναι ένα χάρισμα γραμμένο στο κάθε κύτταρο της υπάρξής τους και «προίκα» τους για μια ζωή!

Τους ευαίσθητους ανθρώπους της ζωής σας, φυλάξτε τους σαν κόρη οφθαλμού, γιατί είναι πραγματικά «δώρο ανεκτίμητο».
Πηγή

10 σημαντικές φράσεις του Paullo Coelho---kalinda

10 σημαντικές φράσεις του Paullo Coelho

Posted by kalinda στο Αυγούστου 19, 2016

1. Όλοι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί. Και θα πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν για να παραμείνουν έτσι.

2. Σε κάθε άνθρωπο έχουν δοθεί δύο ποιότητες: η δύναμη και το ταλέντο. Η δύναμη τον οδηγεί να συναντήσει το πεπρωμένο του, το ταλέντο του τον υποχρεώνει να μοιραστεί με τους άλλους τα καλά του στοιχεία. Ο καθένας πρέπει να γνωρίζει πότε να χρησιμοποιεί το ένα και πότε το άλλο.

3. Σε κάθε άνθρωπο έχει δοθεί μια αρετή: η ικανότητα να επιλέγει. Για όποιον δεν χρησιμοποιεί αυτή την αρετή, μετατρέπεται σε κατάρα – και οι άλλοι θα επιλέγουν πάντα για λογαριασμό του.

4. Κάθε άνθρωπος έχει τον Προσωπικό του Μύθο να υλοποιήσει και αυτός είναι ο λόγος που έρχεται στον κόσμο. Ο Προσωπικός Μύθος εκδηλώνεται στον ενθουσιασμό του για όσα κάνει.

5. Κάθε άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει δύο γλώσσες: τη γλώσσα της κοινωνίας και την γλώσσα των οιωνών. Η πρώτη εξυπηρετεί την επικοινωνία με τους άλλους. Η δεύτερη χρησιμοποιείται για να εξηγεί τα μηνύματα από τον Θεό.

6. Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αναζητά την απόλαυση – αυτό δηλαδή που δίνει σ’ εκείνον χαρά και όχι κατ’ ανάγκη στους άλλους.

7. Κάθε άνθρωπος πρέπει να διατηρεί ζωντανή μέσα του την ιερή φλόγα της τρέλας. Και πρέπει να συμπεριφέρεται σαν κανονικός άνθρωπος.

8. Τα μόνα σφάλματα που θεωρούνται σοβαρά είναι τα εξής: να μη σέβεσαι τα δικαιώματα του άλλου, να παραλύεις από τον φόβο, να αισθάνεσαι ένοχος, να νομίζεις ότι δεν αξίζεις ό,τι καλό και κακό σου συμβαίνει στη ζωή και να είσαι δειλός. Να αγαπούμε τους εχθρούς μας, αλλά να μην κάνουμε συμμαχίες μαζί τους. Βρίσκονται στον δρόμο μας για να δοκιμάσουν το σπαθί μας και αξίζουν τον σεβασμό της μάχης μας. Εμείς να διαλέγουμε τους εχθρούς μας και όχι αντίστροφα.

9. Όλες οι θρησκείες οδηγούν στον ίδιο Θεό και όλες αξίζουν τον ίδιο σεβασμό.

10. Ό,τι κάνουμε στο παρόν επηρεάζει το μέλλον ως συνέπεια και το παρελθόν ως λύτρωση.

Πως να πείτε οριστικά αντίο σε ό,τι δεν είναι πια στη ζωή σας--Πως να πείτε οριστικά αντίο σε ό,τι δεν είναι πια στη ζωή σας Posted on 18/08/2016 4ew Η Τέχνη του Αποχαιρετισμού--Miracle Synthesis-enallaktikidrasi.com--- Αφύπνιση Συνείδησης--

Πως να πείτε οριστικά αντίο σε ό,τι δεν είναι πια στη ζωή σας

Posted on 18/08/2016

Η Τέχνη του Αποχαιρετισμού

Εκείνο το βράδυ στο Μαρόκο καθώς ο Χάμφρευ Μπόγκαρντ αποχαιρετούσε την Ίνγκριτ Μπέργκμαν με την αγωνία του πολέμου στον αέρα γύρω τους και τον έρωτα μετέωρο στη ματιά τους γραφόταν μια από τις κλασσικότερες στιγμές στην ιστορία του κινηματογράφου. Καζαμπλάνκα. Οι δυο τους συμβόλιζαν όλους τους άντρες και όλες τις γυναίκες που ξαφνικά, εσπευσμένα και αθέλητα αναγκάστηκαν να αποχαιρετιστούν σπρωγμένοι από συνθήκες που δεν μπορούσαν να ελέγξουν. Την εμπειρία αυτή την έχει γευτεί σε άπειρες παραλλαγές ολόκληρη η ανθρωπότητα από τότε που πρωτάρχισε τα όρθια βήματά της. Πάντα κάποιος φεύγει , κάτι αλλάζει, κάτι χάνεται ή κάτι αρχίζει και πάντα υπάρχει ένα αίτημα αποχαιρετισμού. Συνήθως δεν το καλωσορίζουμε. Μάλλον το φοβόμαστε. Το συνδέουμε με το τέλος, με ένα είδος απώλειας. Όμως πέρα από την πρώτη βιαστική αντίδρασή μας, αν ξανακοιτάξουμε την εμπειρία του αποχαιρετισμού θα δούμε πως κανένα τέλος δεν έρχεται αζευγάρωτο. Συνοδεύεται πάντα από μια αρχή. Καμιά λήξη δεν έρχεται χωρίς να σηματοδοτεί ταυτόχρονα και μια έναρξη. Εξάλλου υπάρχουν αποχαιρετισμοί που ευχαρίστως θα κάναμε. Στις ρυτίδες λ.χ. ή στα παραπανίσια κιλά, σε μια κακοποιητική σχέση, σε μια μελαγχολική περίοδο ή σε μια ανεπιθύμητη παρέα. Όλες μπορούμε να φτιάξουμε μια λίστα από πρόσωπα και καταστάσεις που πρόθυμα θα αποχαιρετούσαμε. Αυτή λοιπόν είναι μια ευκαιρία να ξαναδούμε το θέμα του αποχωρισμού με νέα μάτια διακρίνοντας τις ευκαιρίες που κρύβονται πίσω του. Τότε θα ανακαλύψουμε πώς ο αποχαιρετισμός μπορεί από επίφοβος να γίνει τέχνη και τελετουργία που κρύβει μέσα της μια μαγική δύναμη απελευθέρωσης ακόμα και για εκείνους τους αποχωρισμούς που δεν επιθυμήσαμε. Αφού έτσι κι αλλιώς είναι αδύνατον να τους αποφύγουμε στη ζωή μας, τουλάχιστον ας τους αντιμετωπίσουμε με τον πιο μαλακό και ήπιο τρόπο, με το λιγότερη δυνατή αντίσταση και την με μεγαλύτερη αίσθηση ανακούφισης. Γιατί στην πραγματικότητα ο αποχαιρετισμός είναι μια πύλη. Μπορεί να μας βγάλει σε μια άλλη πραγματικότητα αν τη διαβούμε με το σωστό τρόπο.

Το Παιδί που Κλαίει

Αν και μόνο η λέξη αποχωρισμός φαίνεται τρομακτική ψάχνοντας κάτω από την πρώτη ενστικτώδη αντίδρασή μας θα ανακαλύψουμε θαυμάσιες αναμνήσεις αποχωρισμού. Ή πολύ κοινές αφού στην πραγματικότητα ο αποχωρισμός είναι τόσο ενταγμένος στην καθημερινότητά μας ώστε δεν τον αντιλαμβανόμαστε παρά μόνο όταν κάνει πολύ θόρυβο γύρω από τον εαυτό του. Η μέρα μας ξεκινάει καθώς αποχωριζόμαστε το κρεβάτι μας ,η «ιδιωτική ζωή» μας ξεκινά επίσης όταν αποχωριζόμαστε το απόγευμα την εργασία μας, η χαρά της ανταλλαγής και της σχέσης με τους άλλους αρχίζει τη στιγμή που αποχωριζόμαστε την απομόνωσή μας. Στ’ αλήθεια δεν υπάρχει κανένας αποχωρισμός που να μην έχει και τις θετικές πλευρές του. Όμως ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του τρόπο να νιώθει και να ερμηνεύει τα πράγματα. Η παιδική μας ηλικία και όσα νιώσαμε και βιώσαμε κατά τους πρώτους αποχωρισμούς από τη μητέρα διαμόρφωσαν με μυστικό και αθέατο τρόπο τη σχέση μας με την εμπειρία του αποχωρισμού. Αυτή είναι μια πολύ σημαντική πληροφορία αν καταφέρουμε να την ανιχνεύσουμε. Μερικοί άνθρωποι τα πάνε πολύ καλά με τους αποχωρισμούς. Άλλοι καθόλου. Κάποτε, σε κάποιο μεγάλο, διεθνές αεροδρόμιο είχα εντυπωσιαστεί με τον αριθμό των αποσκευών που είχε ένας επιβάτης. Ήταν ένας συμπαθητικός ,καλοντυμένος άνδρας που αποχαιρετούσε με εμφανή στενοχώρια τη γυναίκα και τον μικρό γιο του. Έδειχνε στενοχωρημένος, το ίδιο και η γυναίκα του. Έμοιαζε σαν να επρόκειτο να λείψει για καιρό. Ο γιος του όμως δεν έδειχνε να συμμερίζεται τη θλίψη τους. Είχε κάποιο παιχνιδάκι στα χέρια και όλη του η προσοχή ήταν στραμμένη σ’ αυτό , σαν να μην αντιλαμβανόταν τίποτα από όσα συνέβαιναν γύρω του. Όταν αναγγέλθηκε η πτήση η μητέρα του τον προέτρεψε να αποχαιρετίσει τον πατέρα του. Ο μικρός δεν της έδωσε καμιά σημασία. Συνέχισε να παίζει αδιάφορα. Εκείνη επανέλαβε στενοχωρημένα «πες αντίο στον μπαμπά». Και τότε ο μικρός βγήκε ξαφνικά από τη φαινομενική αδιαφορία του και χωρίς να σηκώσει καθόλου τα μάτια, όρμησε με το κεφάλι προτεταμένο σαν μικρό κριάρι και έπεσε με φόρα πάνω στον πατέρα του. Άρχισε να τον χτυπάει με τις μικρές γροθιές του και να φωνάζει βουτηγμένος στα δάκρυα «σε μισώ, σε μισώ». Την ίδια στιγμή βούρκωσε και ο πατέρας. Τον πήρε στην αγκαλιά του αλλά ο γιος του συνέχιζε να τον χτυπάει κατακόκκινος από τα δάκρυα και το θυμό. Προδοσία. Εγκατάλειψη. Οργή. Πιθανόν αυτού του τύπου ήταν οι ψυχικοί άνεμοι που φυσούσαν εκείνη τη στιγμή στον εσωτερικό κόσμο του παιδιού. Αν δεν βρει μεγαλώνοντας καλύτερους τρόπους να διαχειρίζεται καταστάσεις αποχωρισμού τότε η συμπεριφορά του θα είναι παρόμοια. Στην καλύτερη περίπτωση θα παριστάνει τον αδιάφορο ενώ μέσα του θα μαίνονται η οργή και ο πόνος. Στην χειρότερη μπορεί να έχει βίαια ξεσπάσματα. Θα είναι ένας μεγάλος άνδρας με αυτό το μικρό , έντρομο μπροστά στον αποχωρισμό, αγόρι μέσα του. Μια σημαντική μερίδα ψυχολόγων επιμένουν πως επαναλαμβάνουμε τα ίδια μοτίβα συμπεριφοράς όπως τότε που είμαστε παιδιά. Πάντα βέβαια υπάρχουν περιθώρια για αλλαγές εφόσον όμως συνειδητοποιήσουμε τον τρόπο που λειτουργούμε και αποφασίσουμε ότι δεν μας εξυπηρετεί πια. Υπάρχουν ορισμένοι σταθμοί στη ζωή μας:, γέννηση, εφηβεία, αλλαγές σχολείου , μετακομίσεις, γάμοι, ασθένειες, χωρισμοί, αλλαγές εργασίας, απολύσεις, προσλήψεις, σημαντικές προαγωγές, θάνατοι, ξαφνικές καταστροφές ή ξαφνικές επιτυχίες. Όλες αυτές οι εμπειρίες , ευχάριστες ή δυσάρεστες, σηματοδοτούν κάθε φορά το τέλος μιας εποχής στη ζωή μας και την αρχή μιας άλλης. Οι περισσότεροι είμαστε απρόθυμοι γι αυτές. Οι αλλαγές έστω κι ευχάριστες μας αναστατώνουν. Μας βγάζουν από τη βολή μας. Επειδή όμως είναι αναπόφευκτες οι άνθρωποι σε όλες τις εποχές ανέπτυξαν ιδιαίτερες τελετουργίες μετάβασης. Στην αρχαία Ελλάδα για παράδειγμα οι νεαρές «άρκτοι» ήταν κορίτσια προεφηβικής ηλικίας που αφιερώνονταν για κάποια χρόνια στο ναό της Αρτέμιδας και εκπαιδεύονταν ουσιαστικά για τα κατοπινά τους καθήκοντα ως γυναίκες. Αντίστοιχα για τα αγόρια υπήρχαν διάφορες τελετουργίες μετάβασης από την παιδική στην εφηβική ηλικία κι από την εφηβική σ’ εκείνη του νεαρού άνδρα. Η σοφία των λαών είχε ανακαλύψει τρόπους και τεχνικές που βοηθούσαν τους ανθρώπους να βιώνουν τις κάθε είδους μεγάλες μεταβολές με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα. Και στα πρόθυρα κάθε αλλαγής προέβλεπαν πάντα ένα τελετουργικό αποχαιρετισμού και ένα καλωσορίσματος.

Οι 4 Ερωτήσεις- Καθρέφτες

Όμως το μυστικό της ήπιας μετάβασης στις νέες καταστάσεις στις οποίες μας καλεί η ζωή βρίσκεται στον συνειδητό αποχαιρετισμό της παλιάς. Ακόμα και τα πιο αγαπητά και επιθυμητά χρειάζεται για διάφορους λόγους να τα αποχαιρετάμε κάποτε. Αν δεν μπορούμε να το κάνουμε σωστά, αν δεν το αντέχουμε ή απλά αν δεν έχουμε μάθει να το κάνουμε δεν μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά στη ζωή μας. Ένα κομμάτι του εαυτού μας καθηλώνεται και κοιτώντας προς το παρελθόν γίνεται σαν τη γυναίκα του Λωτ, απολιθώνεται. Ο αποχαιρετισμός είναι μια τέχνη που δεν γνωρίζουν όλοι. Γι αυτό μένουν προσκολλημένοι σε ληγμένες σχέσεις, περασμένες εμπειρίες και στιγμές ένδοξου παρελθόντος χάνοντας τις ευκαιρίες που φέρνει μαζί του το παρόν. Ίσως όμως δεν έχουμε καν συνειδητοποιήσει ότι μας συμβαίνει κάτι τέτοιο. Σκεφτείτε: πώς αντιδράτε στους αποχωρισμούς; Πώς αποχαιρετάτε φίλους ή αγαπημένους όταν πρόκειται να λείψουν για καιρό; Πώς αποχαιρετήσατε το σχολείο, ένα σπίτι όπου ζήσατε πολλά χρόνια, μια γειτονιά που αλλάζετε, μια σχέση που τελειώνει , έναν κύκλο ζωής που έκλεισε, μια δουλειά που εγκαταλείπετε, μια συνήθεια που κόβετε; Αν και εντελώς διαφορετικές, αν θυμηθείτε τον εαυτό σας σε όλες αυτές οι περιστάσεις θα ανακαλύψετε κάποια κοινά σημεία στις αντιδράσεις και τα συναισθήματά σας. Γι αυτό , η τέχνη του αποχαιρετισμού προϋποθέτει ως πρώτο βήμα τις ειλικρινείς απαντήσεις σε 4 ερωτήματα:

Πώς αντιμετώπισα τις διάφορες καταστάσεις απώλειας- αποχωρισμού στη ζωή μου;

Ποια συναισθήματα ήταν πιο ισχυρά στη διάρκεια της θλίψης εξ αιτίας αλλαγής ή της απώλειας;

Ποιος ή τι με βοήθησε να ξεπεράσω τη δύσκολη περίοδο;

Ποιος είναι ο πρωταρχικός τρόπος με τον οποίο αντιδρώ σε μια απώλεια;

Αν αφιερώσετε χρόνο για να απαντήσετε γραπτώς στα ερωτήματα αυτά ή ακόμα καλύτερα αν τα συζητήσετε από κοινού με κάποιο πρόσωπο που εμπιστεύεστε θα ανακαλύψετε σημαντικά στοιχεία για το βασικό τρόπο που αντιδράτε όταν βρίσκεστε μπροστά στην ανάγκη για έναν αποχαιρετισμό. Όσο πιο λεπτομερείς είναι οι απαντήσεις σας τόσο περισσότερα στοιχεία θα σας δώσουν για τους τρόπους που σας βοήθησαν στο παρελθόν να κάνετε πιο εύκολη τη μετάβαση από την παλιά στη νέα πραγματικότητα. Όμως υπάρχουν κι άλλοι τρόποι που η σοφία των λαών έχει συλλέξει μέσα στους αιώνες και που κάποτε διδάσκονταν παραδοσιακά από γενιά σε γενιά. Στη σημερινή εποχή που τα όρια της μεγάλης οικογένειας και της μικρής κοινότητας έχουν διαρραγεί οι αρχαίες γνώσεις βρίσκουν το δρόμο τους ως εμάς μέσα από άλλους δρόμους όπως το φενγκ σούι που τονίζει μια πολύ βασική αρχή: αν θέλεις να προσκαλέσεις το καινούργιο στη ζωή σου, κάνε του χώρο αποχαιρετώντας κάτι παλιό και με κάποιο τρόπο ληγμένο. Αυτή η αρχή ισχύει στα πάντα. Από τα τρόφιμα στο ράφι του ψυγείου έως τα ρούχα που έχουμε να φορέσουμε κάτι χρόνια αλλά αρνούμεθα να τα αποχωριστούμε. «Το πρώτο βήμα για την ανανέωση της γκαρνταρόμπας σας είναι να χαρίσετε τα αφόρετα για καιρό παλιά σας ρούχα. Θα δείτε τότε να απελευθερώνεται μια ενέργεια που διευκολύνει τη ροή καινούργιων αποκτημάτων προς τη ντουλάπα σας» συμβουλεύει ένας κινέζικος οδηγός φενγκ σούι. Το να κάνουμε χώρο στο καινούργιο απομακρύνοντας το παλιό είναι ο καλύτερος τρόπος για να προσκαλέσουμε την ανανέωση στη ζωή μας. Ωστόσο υπάρχει μια βασική λεπτομέρεια: ο αποχαιρετισμός. Ακόμα και με ένα αντικείμενο που χάλασε, έσπασε ή δεν το θέλουμε άλλο πια είχαμε δημιουργήσει ένα είδος «σχέσης». Μας συνόδευσε κάποιο διάστημα στη ζωή μας και του οφείλουμε ένα συμβολικό ευχαριστώ για την παρουσία του. Αυτό είναι ένα ακόμα σημαντικό στάδιο στην τέχνη του αποχαιρετισμού και είναι αναγκαίο είτε αφορά μια σχέση που τελειώνει είτε ένα σπίτι που αλλάζουμε.

Η Τελετουργία του Αποχαιρετισμού

Οι στατιστικές αναφέρουν ότι η μετακόμιση είναι από τις πιο στρεσογόνες εμπειρίες στη ζωή μας. Μάλιστα όσο μεγαλύτερο διάστημα ζήσαμε σε ένα σπίτι κι όσο μεγαλύτερη ηλικία έχουμε τόσο πιο δύσκολη είναι αυτού του τύπου η εμπειρία μετάβασης. Κι όμως, μπορεί να γίνει εντυπωσιακά ευκολότερη αν υιοθετήσει κανείς μια τελετουργία αποχαιρετισμού. Οι μεταφυσικές παραδόσεις λένε πως κολλάμε σε ορισμένα μέρη επειδή έχουμε δεσμεύσει ένα ποσοστό από την ενέργειά μας εκεί. Είναι λοιπόν σημαντικό να καλέσουμε την ενέργειά μας πίσω πριν αναχωρήσουμε. Μπορούμε να τριγυρίσουμε στο άδειο σπίτι από το οποίο φεύγουμε και να το ευχαριστήσουμε για τη στέγη και το καταφύγιο που μας πρόσφερε όσο το κατοικούσαμε. Για το ότι ήταν μάρτυρας της χαράς και της λύπης μας, της πλήξης και της ενεργητικότητάς μας, για το ότι φιλοξένησε τον ήχο του γέλιου μας ή του αναστεναγμού μας , αντήχησε από τις φωνές του θυμού ή του ενθουσιασμού μας, σιώπησε στη σιωπή μας και αντιλάλησε στα τραγούδια ή στα κέφια των φίλων και των προσκεκλημένων μας. Ήταν ένα είδος συντρόφου. Κι έναν σύντροφο δεν τον αφήνεις και φεύγεις κλείνοντας την πόρτα πίσω σου. Τον ευχαριστείς, του επιστρέφεις την ενέργειά του, παίρνεις πίσω τη δική σου και τον αποχαιρετάς. « Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο απελευθερωτικό ήταν να τριγυρίζω από δωμάτιο σε δωμάτιο λέγοντας δυνατά «σ’ ευχαριστώ για τη συμπαράστασή σου όλα αυτά τα χρόνια» στο νοικιασμένο σπίτι από όπου έφευγα. Μολονότι ήταν μια μετακόμιση που την έκανα με χαρά αφού θα πήγαινα στο δικό μου σπίτι ένιωσα σαν να αποχαιρετούσα ένα φίλο και κάνοντάς το ένιωσα ξαφνικά σαν να αποδεσμεύτηκα και να ελευθερώθηκα για να προχωρήσω πάρα κάτω. Και βέβαια, την πρώτη βραδιά που ήταν να κοιμηθώ στο καινούργιο σπίτι τριγύρισα πάλι σε όλα τα δωμάτια και το καλωσόρισα στη ζωή μου. Αν και μοιάζει το σπίτι να μας υποδέχεται εγώ ήξερα πως εμείς είμαστε που το προσκαλούμε στη ζωή μας» αυτά σχολίαζε μια φίλη μυημένη στην τέχνη του αποχαιρετισμού. Κατά τον ίδιο τρόπο πολλές μεταφυσικές προσεγγίσεις επιμένουν πως πρέπει να «μιλάμε» και να αποχαιρετάμε ή να καλωσορίζουμε κάθε τι που μπαίνει ή βγαίνει από τη ζωή μας. Από ένα ζευγάρι παπούτσια μέχρι τη μοναξιά μας που αφήνουμε για μια νέα σχέση. Ή το καλοκαίρι που τελειώνει. Τη μέρα που πέρασε, την καινούργια που ξημερώνει. Mία δίαιτα που αρχίζουμε ή μια συνήθεια που κόβουμε. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καλωσόρισμα που να μην συνεπάγεται ταυτόχρονα έναν αποχαιρετισμό και το αντίστροφο. Ο κανόνας μάλιστα είναι γενικός και δεν έχει εξαιρέσεις. Κόβοντας για παράδειγμα το κάπνισμα οφείλουμε όχι μόνο καλωσορίζουμε μια νέα πιο υγιή περίοδο αλλά και να αποχαιρετίσουμε αυτόν τον σύντροφο που μας συνόδεψε με τον τρόπο του- καπνός ήταν καπνό μας έδινε- σε πολλές στιγμές της ζωής μας. Εύκολες και δύσκολες. Αποτέλεσε ένα μέρος της καθημερινότητάς μας για κάποιο διάστημα. Τώρα δεν το χρειαζόμαστε πια και το αποχωριζόμαστε. Αποχαιρετώντας το συνειδητά είναι σαν να κλείνουμε επίσημα τη σχέση μας μαζί του και να δημιουργούμε ένα είδος ισορροπίας. Αναγνωρίζοντας πως μαζί με τις βλαβερές συνέπειές του μας πρόσφερε κι ένα είδος ανακούφισης , απόλαυσης ή παρέας συνειδητοποιούμε και τα θετικά στοιχεία που είχε η σχέση μας μαζί του και τα οποία μπορούμε στη συνέχεια να αναζητήσουμε με άλλους τρόπους λιγότερο βλαβερούς. Λένε για κάποιους σοφούς ότι αποδίδουν ευχαριστίες ακόμα και στις ασθένειες, όταν τις αποχαιρετούν θεραπευμένοι, γιατί μέσα από αυτές έμαθαν σημαντικά μαθήματα. Αναπτύσσοντας την ικανότητα να βλέπει κανείς και το καλό ακόμα και σ’ αυτά που θεωρούνται δυσάρεστα συνειδητοποιεί πως τα πάντα είναι ευκαιρίες εξέλιξης.

Κύματα και Κύκλοι Ανάγκης και Ελευθερίας

Ο αποχαιρετισμός λοιπόν μετατρέπεται σε αληθινή τέχνη και είναι πλήρης όταν περιλαμβάνει κι ένα είδος αναγνώρισης κάποιου θετικού στοιχείου ακόμα και στις πιο δυσάρεστες περιστάσεις. Είναι στην πράξη το ουδέν κακόν αμιγές καλού. Αν ανατρέξουμε στην προσωπική ιστορία της εξέλιξής μας θα ανακαλύψουμε πως μερικά από τα σημαντικότερα βήματά μας τα κάναμε όταν πήραν τα ρούχα μας φωτιά! Όταν δηλαδή ήρθαμε αντιμέτωπες με δυσάρεστες και επώδυνες εμπειρίες που σαν ξυπνητήρια μας ανάγκασαν να αναπτύξουμε ιδιότητες και δραστηριότητες που θα παρέμεναν ανενεργές. Μερικοί λένε πως το σύμπαν χρησιμοποιεί κάθε είδους αγγελιαφόρους για να μας στείλει τα μηνύματά του. Καμιά φορά βέβαια αναρωτιόμαστε τι είδους μήνυμα μεταφέρει ένας ανεπιθύμητος χωρισμός ή μια σημαντική απώλεια. Τότε φαίνεται πραγματικά δύσκολο να ασκήσουμε την τέχνη του αποχαιρετισμού. Μερικά πράγματα , ανθρώπους και καταστάσεις είμαστε κάθε άλλο παρά πρόθυμοι να τα αποχαιρετίσουμε. Αντίθετα μας πονάει η έλλειψή τους, η απουσία τους από τη ζωή μας. Υπάρχουν στιγμές που κατακλυζόμαστε από αυτή την έλλειψη και νιώθουμε ότι δεν θα καταφέρουμε να τα βγάλουμε πέρα. Εδώ υπάρχει μια εξαιρετικά σημαντική πληροφορία που είναι καλό να την ξέρουμε: οι κρίσεις έλλειψης αυτού που με το ζόρι αναγκαστήκαμε να αποχωριστούμε έρχονται σε κύματα. Δεν έχουν την ίδια οξύτητα όλες τις ώρες. Είναι σαν τις ωδίνες του τοκετού έχουν μια περιοδικότητα. Δεινή καπνίστρια μια φίλη, πρόσθεσε τη δική της εμπειρία σ’ αυτό όταν αποφάσισε να κόψει το κάπνισμα. « Στην αρχή με έπιανε κρίση να καπνίσω κάθε δέκα λεπτά και διαρκούσε περίπου δύο. Ύστερα από μερικές μέρες η κρίση ερχόταν κάθε μισή ώρα, καθώς περνούσαν οι εβδομάδες έφτασα να επιθυμώ έντονα το τσιγάρο κάθε δυο τρεις ώρες και αυτό το διάστημα όλο και αραίωνε ενώ η κρίση διαρκούσε όλο και λιγότερο. Ήξερα πως αν αντέξω για ένα , ενάμιση λεπτό αυτή την πιεστική έλλειψη ύστερα θα ησύχαζα για μερικές ώρες. Είχα διαπιστώσει πως υπήρχε μια περιοδικότητα που όσο πήγαινε και αραίωναν οι κύκλοι της πιεστικής ανάγκης για τσιγάρο.» Ένα είδος εσωτερικού ρυθμού υπάρχει στα πάντα. Από τον τρόπο που χτυπάει η καρδιά μας μέχρι τους κύκλους της αναπνοής μας. Αυτοί οι κύκλοι περιοδικότητας είναι παρόντες και στις κρίσεις πόνου εξαιτίας της απώλειας προσώπων, σχέσεων ή σημαντικών για μας καταστάσεων . Μπορεί να υπάρχει ένα γενικό υπόβαθρο θλίψης αλλά η οξύτητα του πόνου έρχεται σε κύματα. Και φεύγει. Και ξανάρχεται. Και σταδιακά όλο και γλυκαίνει, μαλακώνει και αραιώνει τη συχνότητα της επανεμφάνισής της. Με αυτόν τον τρόπο ο καιρός γίνεται γιατρός. Στο μεταξύ αν έχουμε πάρει την απόφαση να αποχαιρετήσουμε ό,τι ή όποιον έφυγε μπορούμε να κάνουμε ουσιαστικά βήματα προς την αποδοχή της κατάστασης. Αν το αρνηθούμε είναι σαν να αφήνουμε ανοιχτούς τους λογαριασμούς μας, άταφους τους νεκρούς και σαν να μην μπορούμε να τιμήσουμε αυτό που υπήρχε και έφυγε από τη ζωή μας. Ο Καβάφης προτρέπει έτσι τον Αντώνιο να αποχαιρετίσει με αξιοπρέπεια την Αλεξάνδρεια που χάνει αλλά που την αξιώθηκε. Ο αποχαιρετισμός είναι αυτό ακριβώς, αποδοχή και αναγνώριση όσων ανταλλάχθηκαν. Κάνοντας τον απολογισμό μας, ευχαριστώντας για ό,τι πήραμε και δώσαμε είναι σαν να κλείνουμε συμβολικά αλλά κυρίως συνειδητά ένα κεφάλαιο της ζωής μας. Μόνο τότε μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά και να κάνουμε αποφασιστικά το βήμα μας στο παρόν ανοίγοντας τον εαυτό μας στα δώρα που φέρνει μαζί του.

Πηγή: Miracle Synthesis
enallaktikidrasi.com

Το φίδι που δαγκώνει την ουρά του γίνεται ένας κύκλος ---Laeta--Omraam Mikhael Aivanhov

Laeta

---

Το φίδι που δαγκώνει την ουρά του γίνεται ένας κύκλος

Posted: 16 Aug 2016 09:55 AM PDT

«Αν οι Μύστες που έζησαν στην Αρχαιότητα επέμειναν τόσο στην αναγκαιότητα της γνώσης του εαυτού μας, είναι επειδή αυτή η γνώση ανοίγει μεγάλες δυνατότητες προόδου και επιτυχίας. Όσο δεν γνωρίζουμε τις ανάγκες του Ανώτερου Εγώ μας, επιμένουμε να δίνουμε ό,τι έχουμε στο φυσικό σώμα, με αποτέλεσμα αυτό να οδηγείται στο κορεσμό, ενώ η ψυχή και το πνεύμα αντιθέτως πεινούν, διψούν, υποφέρουν και λιμοκτονούν.

Πως θέλετε όμως, οι άνθρωποι, καθώς δεν πιστεύουν καν ότι υπάρχουν και άλλα σώματα, να ασχοληθούν με το να δώσουν τροφή σε αυτά και να τα ενδυναμώσουν; Δύσκολο να πιστέψει κανείς σε τι κατάσταση βρίσκονται πολλοί – ακόμα και μεταξύ των καλλιεργημένων – που είναι υπερήφανοι για την καλλιέργεια, τα διπλώματα, τις γνωριμίες τους, κι όμως είναι συνέχεια καταπονημένοι, βασανισμένοι. Αυτό αποδεικνύει, ότι κάτι δεν πάει καλά στην ζωή τους. Είναι καλύτερα να μην είναι κανείς τόσο αλαζών όσο βρίσκεται ακόμη στην άγνοια.

Γνώθι σ’αυτόν. Όλη η επιστήμη, όλη η σοφία βρίσκεται εδώ: να γνωρίσεις τον εαυτό σου, να ξαναβρείς τον εαυτό σου, αυτή η συγχώνευση του κατώτερου «εγώ» με το ανώτερο «Εγώ». Το σύμβολο του Μύστη που κατόρθωσε να ξαναβρεί τον εαυτό του είναι ο όφις που δαγκώνει την ουρά του. Το φίδι που έρπει στη γη σχηματίζει μια ευθεία ή μια ελικοειδή γραμμή, και η γραμμή είναι ένας περιορισμός. Αλλά το φίδι που δαγκώνει την ουρά του γίνεται ένας κύκλος και ο κύκλος συμβολίζει το άπειρο, το απεριόριστο, την αιωνιότητα. Ο άνθρωπος που κατόρθωσε να υλοποιήσει το σύμβολο του κύκλου, μπαίνει σε έναν κόσμο όπου δεν υπάρχουν πλέον περιορισμοί, όπου δεν υπάρχει διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο άνω και στο κάτω, διότι όλες οι δυνάμεις, τα πλούτη και οι αρετές που το αληθινό Εγώ κατέχει διοχετεύονται στο μικρό «εγώ». Το μικρό και το μεγάλο αποτελούν πλέον ένα, και ο άνθρωπος γίνεται μια θεότητα.»

Omraam  Mikhael  Aivanhov

Άλλαζε τον εαυτό σου σιωπηλά--Osho--Laeta

-

---

Άλλαζε τον εαυτό σου σιωπηλά

Posted: 10 Aug 2016 12:16 PM PDT

«Άλλαζε τον εαυτό σου και αυτό άφηνέ το να συμβαίνει πολύ σιωπηλά, χωρίς να προκαλεί ούτε θόρυβο, ούτε φασαρία, ούτε αναστάτωση. Και μέσα από εκείνη τη σιωπή, έρχεται η αγάπη, η ομορφιά σου, ένα ιδιαίτερο βάθος στο βλέμμα σου, μια ιδιαίτερη αύρα στο είναι σου.

Κάθε άτομο χρειάζεται να γίνει διαλογιστής, ένας σιωπηλός παρατηρητής, ώστε να μπορέσει να ανακαλύψει τον εαυτό του, την ομορφιά του, την αγάπη του, τον αυτοσεβασμό του και τη δύναμη της ατομικότητάς του. Κι αυτή η ανακάλυψη πρόκειται να αλλάξει τα πάντα γύρω του. Κι αν μπορέσουν να αλλάξουν πολλοί άνθρωποι μέσα από το διαλογισμό, τότε είναι εφικτό να δημιουργηθεί πραγματικά ένας καινούριος κόσμος, ένας κόσμος ελευθερίας.»

Osho

Σεξ και αυρική ενέργεια. Πώς η σεξουαλική σας ενέργεια αλληλεπιδρά με τους άλλους-Αύρα - Ενέργειες--Αφύπνιση Συνείδησης-- awakengr.com via thespiritscience.net

Αύρα - Ενέργειες

Σεξ και αυρική ενέργεια. Πώς η σεξουαλική σας ενέργεια αλληλεπιδρά με τους άλλους

Posted on 06/08/2016

Δώστε προσοχή με ποιον μοιράζεστε την σεξουαλική σας ενέργεια.
Η σεξουαλική σχέση σε αυτό το επίπεδο ανακατεύει την αυρική σας ενέργεια με την αυρική ενέργεια του άλλου ατόμου. Αυτές οι δυνατές συνδέσεις, άσχετα από το πόσο ασήμαντες θεωρείτε ότι είναι, αφήνουν πνευματικά συντρίμμια. Ιδιαίτερα μέσα στους ανθρώπους που δεν εξασκούν κανενός είδους καθαρισμό. Σωματικό, συναισθηματικό ή άλλο.
Όσο πιο πολύ αλληλεπιδράτε σεξουαλικά με κάποιον, τόσο πιο βαθιά είναι η σύνδεση και τόσο πιο πολύ η αύρα του ανακατεύεται με τη δικιά σας. Φαντάζεστε την μπερδεμένη αύρα κάποιου που κοιμάται με πολλούς ανθρώπους και κουβαλάει αυτές τις πολλαπλές ενέργειες; Αυτό που ίσως δεν συνειδητοποιούν είναι ότι οι άλλοι μπορούν να νιώσουν αυτή την ενέργεια που μπορεί να απωθήσει την θετική ενέργεια και να ελκύσει την αρνητική ενέργεια στη ζωή σας.
«Πάντα λέω να μην κοιμάστε ποτέ με κάποιον με τον οποίο δε θα θέλατε να είστε» – Lisa Chase Patterson
Πιστεύω ότι ο αυθεντικός συγγραφέας του ανωτέρω εδαφίου είναι η Lisa Chase Patterson. Το πώς περιέγραψε την σεξουαλικής φύσης σχέση της ανταλλαγής ενέργειας με κάποιον άλλον κατά τη διάρκεια του σεξ, είναι κάτι που έλεγα σε φίλους για χρόνια. Ήταν ωραίο να βλέπω και κάποιον άλλον να μιλάει γι αυτό.
Είμαστε όλοι σωματικά όντα, αλλά είμαστε επίσης και κάτι πολύ περισσότερο από αυτό, δηλαδή ενεργειακά όντα. Όταν έχετε σεξουαλική σχέση με κάποιον ενώνεστε με την ενέργειά του. Δεν έχει σημασία αν είναι αστρικό σεξ, σωματικό σεξ ή στοματικό σεξ – κάθε φορά που έχετε σεξουαλική σχέση με ένα άλλο άτομο ( ή άτομα) απορροφάτε λίγη από την ενέργειά τους και απορροφούν λίγη από την δικιά σας.
Αν κάνετε σεξ με θετικούς, αγαπημένους, εμψυχωτικούς ανθρώπους αυτή η υπέροχη ενέργεια απορροφάται και σας ανεβάζει. Αν κάνετε σεξ με αρνητικούς, πεσσιμιστές, ασταθείς και καταθλιπτικούς ανθρώπους, αυτή η ενέργεια θα σας τσακίζει και θα σας κάνει αδιάφορους μέρα με την μέρα. (Με άλλα λόγια, είμαστε όλοι μοναδικοί στο τέλος). Έχετε στο μυαλό σας ότι αν αυτό το άτομο κοιμάται με πολλούς ανθρώπους, απορροφάει την ενέργειά τους. Ένας παντρεμένος ή μια παντρεμένη έχουν απορροφήσει την ενέργεια του συζύγου τους και θα την ανακατέψουν με την ενέργειά σας, αν είστε ο άλλος άνδρας ή η γυναίκα. Και αντίστροφα.
Γι αυτό, την επόμενη φορά που θα ξαπλώσετε με κάποιον ή θέλετε να συνευρεθείτε ερωτικά για το αστρικό σεξ να θυμάστε ότι αν δεν καθαρίζει την ενέργειά του τακτικά, θα έχετε σεξουαλική σχέση με οποιονδήποτε έχει συνευρεθεί ερωτικά αυτό το άτομο.
Α, και έτσι για να ξέρετε, αυτό δεν είναι μια καινούρια ανακάλυψη. Οι Χριστιανοί συχνά αποκαλούν αυτή τη σύνδεση «δέσιμο ψυχών». Είναι επίσης ευρέως αναφερόμενο στην μελέτη του Ταντρικού Σεξ.
Όσο συγκεντρώνουμε ανεπιθύμητες ενέργειες στην καθημερινή ζωή, ο τακτικός καθαρισμός της αύρας υποστηρίζει την υγεία και το ευ ζειν. Σαν λαγουδάκια ψυχικής σκόνης, τριγυρνάμε συλλέγοντας συντρίμμια στην αύρα μας, μέχρι τελικά να κάνουμε κάτι για να την καθαρίσουμε.
Είναι το ίδιο με την προσωπική υγιεινή. Αν δεν κάνετε μπάνιο, το σώμα σας θα γίνεται ολοένα και πιο βρώμικο. Σταδιακά η μυρωδιά γίνεται ανυπόφορη. Τελικά το σώμα σας γίνεται χώρος που συντελεί στην ανάπτυξη ασθενειών και βακτηρίων.
Αν δεν καθαρίσετε την αύρα σας, το πνευματικό σας ενεργειακό σύστημα θα γίνεται και αυτό ολοένα και πιο βρώμικο. Τελικά θα γίνετε ανεπιθύμητοι στους άλλους (παρόλο που μπορεί να μην κατανοούν συνειδητά το γιατί). Το ενεργειακό σας σύστημα τότε ξεκινά να ελκύει χαμηλότερες δονήσεις οι οποίες είναι και αυτές ανθυγιεινές για εσάς και τους άλλους.
Στον σύγχρονο πολιτισμό περιμένουμε από τους ανθρώπους να φροντίζουν για την προσωπική τους υγιεινή με το να κάνουν μπάνιο τακτικά, αν όχι καθημερινά. Αλλά δεν είμαστε ακόμα τόσο πνευματικά εξελιγμένοι!
Καθαρίζοντας την αύρα σας
Όπως ακριβώς με το να πλένετε τα χέρια σας, καθαρίζεται ένα μέρος του σώματός σας, και το πλύσιμο του προσώπου σας φροντίζει κάτι άλλο… διαφορετικές προσεγγίσεις του καθαρισμού της αύρας θα σας υποστηρίξουν στον καθαρισμό διαφόρων πλευρών του ενεργειακού σας συστήματος. Κάποιες προσεγγίσεις του καθαρισμού της αύρας είναι περισσότερο ελαφριές- με όρους προσωπικής υγιεινής- όπως το να αλλάζετε τα ρούχα σας ή να βάζετε αποσμητικό. Είναι ακόμα χρήσιμες, αλλά δεν μπορούν να αναπληρώσουν το μπάνιο! Άλλες μέθοδοι αυρικού καθαρισμού πάνε πιο βαθιά- ισοδύναμες με ένα καλό τρίψιμο- ή ισοδυναμούν με μία αποτοξινωτική θεραπεία σπα.

Επιλογές για καθαρισμό..

Μπάνιο με άλατα Epsom
Το νερό βοηθάει να φύγει η βρωμιά, τόσο σωματικά όσο και ενεργειακά. Η προσθήκη αλάτων Epsom στο μπάνιο σας, διεγείρει τη ροή της ενέργειά σας και επίσης απομακρύνει μικρά ψυχικά συντρίμμια από την αύρα σας.
Κολύμπι
Το να βυθίζεστε στο νερό βοηθάει στον καθαρισμό της αύρας. Καθώς το νερό της θάλασσας περιέχει αλάτι και μέταλλα, είναι ιδιαίτερα χρήσιμο στην απομάκρυνση μικρών ψυχικών συντριμμιών από την αύρα σας.
Το φως του ηλίου
Η ήπια έκθεση στο φως του ηλίου διεγείρει τη ροή της ενέργειά σας. Μερικές κατώτερες δονήσεις δεν μπορούν να υπάρξουν όταν εκτίθεστε στο λαμπερό φως.

4 περισσότερο ισχυρές μέθοδοι για τον καθαρισμό της αύρας…

Διαλογισμός για την αύρα
Ακόμα και ο βασικός διαλογισμός σας βοηθάει να χαλαρώσετε και να απελευθερωθείτε. Ο διαλογισμός για την αύρα δουλεύει άμεσα με την απελευθέρωση αχρείαστων ενεργειών μέσω της γείωσης, του καθαρισμού της αύρας, τα ενεργειακά κανάλια και τα τσάκρα. Ένας από τους πιο δυνατούς τρόπους να καθαρίσετε και να φροντίσετε την αύρα σας είναι ο διαλογισμός για την αύρα που βασίζεται στην ενέργεια.
Επούλωση της αύρας
Σε μια επούλωση της αύρας, ο θεραπευτής σας υποστηρίζει με το να καθαρίζει τις ανεπιθύμητες ενέργειες στο σύστημά σας. Ο θεραπευτής σας βοηθάει να βγάλετε από το σώμα σας τα ψυχικά συντρίμμια, ξεμπλοκάρει τα κανάλια ενέργειας και σας βοηθάει να πάρετε την δικιά σας ροή ενέργειας. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για την επούλωση της αύρας, σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να ερευνήσετε το Ρέικι. Αν θέλετε να το βιώσετε οι ίδιοι, σας συνιστώ να ψάξετε για έναν θεραπευτή Ρέικι στην περιοχή σας.
Διάβασμα της αύρας
Συχνά συγχέουμε την ενέργεια άλλων ανθρώπων με την δική μας ενέργεια. Όταν παίρνουμε για δική μας την ενέργεια άλλων, δε θέλουμε να την ελευθερώσουμε. Συνεχίζουμε να την κρατάμε γιατί νομίζουμε ότι είναι δική μας! Σε ένα μυστικιστικό διάβασμα της αύρας, ένας ειδικός που μπορεί να την διαβάσει μπορεί να σας βοηθήσει να αναγνωρίσετε τη δική σας ενέργεια και να διακρίνετε την ξένη ενέργεια. Όταν αναγνωρίσετε ότι μια ενέργεια δεν είναι δική σας, είναι πιο εύκολο να απελευθερωθείτε από αυτήν.
Νιώστε τα συναισθήματά σας
Όταν η συναισθηματική σας ενέργεια είναι μπλοκαρισμένη, δημιουργεί συμφόρηση και πάει πίσω το πνευματικό σας ενεργειακό σύστημα. Αυτό διευκολύνει το κόλλημα στις ανεπιθύμητες ενέργειες. Αν επιτρέψετε στον εαυτό σας να νιώσει τα κρυμμένα αισθήματα, τότε απελευθερώνεται ενέργεια. Αυτή η κίνηση και η ροή σας στηρίζει στον καθαρισμό των ψυχικών σας συντριμμιών.
______________

Άλλες επιλογές για τον καθαρισμό της αύρας

Ο άνεμος
Το να στέκεστε με μία ανοικτή στάση σώματος σε έναν δυναμό άνεμο, σας βοηθάει στην απελευθέρωση ανεπιθύμητων ενεργειών. Το αεράκι της θάλασσας περιέχει υγρασία, αλάτι και μεταλλικά στοιχεία. Οι άνεμοι στους ωκεανούς είναι ιδιαίτερα ωφέλιμοι για τον καθαρισμό της αύρας.
Η κηπουρική ή το να βρίσκεστε στη φύση
Μέσω της κηπουρικής και της επαφής σας με τη φύση, έρχεστε σε άμεση επαφή με την γη. Αυτό σας βοηθάει να γειωθείτε και να απελευθερώσετε ανεπιθύμητες ενέργειες από το σύστημά σας.
Δημιουργικότητα
Το να δημιουργείτε κάτι με το οποίο είστε ενθουσιασμένοι σας ανεβάζει πολύ δημιουργικά. Αυτές οι εκτοξεύσεις της δημιουργικής ενέργειας διεγείρουν την ροή της ενέργειά σας και σας βοηθούν να απελευθερώσετε τις μπλοκαρισμένες και ανεπιθύμητες ενέργειες.
Μετάφραση: awakengr.com via thespiritscience.net

Επίλεξε τον τρόπο που θέλεις το σύμπαν να επικοινωνήσει μαζί σου-- enallaktikidrasi.com --Αφύπνιση Συνείδησης

Εναλλακτικά άρθρα

Επίλεξε τον τρόπο που θέλεις το σύμπαν να επικοινωνήσει μαζί σου

Posted on 31/07/2016

146 Shares

Κάθε φορά που εσύ ζητάς κάτι από το σύμπαν, αυτό ανταποκρίνεται άμεσα και σου απαντάει σε κάθε σου ερώτηση.
Το μεγάλο ερώτημα λοιπόν δεν είναι εάν σου απαντάει το σύμπαν ή όχι, διότι αυτό τουλάχιστον για εμένα είναι δεδομένο. Το μεγάλο ερώτημα είναι το πως απαντάει το σύμπαν και για την ακρίβεια πως μπορείς εσύ να αντιληφθείς την απάντησή του.
Αυτή είναι μια ερώτηση πολύ παλιά η οποία μόλις πρόσφατα έχει αρχίσει να απαντιέται διάσπαρτα.
Η απάντηση είναι αρκετά απλή και ίσως για αυτό είναι δύσκολο να γίνει κατανοητή. Μπορείς εσύ ο ίδιος να πεις στο σύμπαν τον τρόπο με τον οποίο θα ήθελες να σου απαντάει στα ερωτήματά σου.
Ο τρόπος είναι απλός. Σκέψου κάτι αίσιο το οποίο κάθε φορά που το φέρνεις στο νου σου δημιουργείται ένα θετικό συναίσθημα. Αυτό θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε με το οποίο νιώθεις οτι έχεις ιδιαίτερη σχέση. Για παράδειγμα μια φίλη μου, έλεγε τις προάλλες οτι κάθε φορά που βλέπει ένα πούπουλο, κάτι καλό συμβαίνει στη ζωή της. Είναι πεπεισμένη οτι το πούπουλο είναι ένα σημάδι παρουσίας κάποιου αγγέλου που την βοηθάει και επιλέγει να κάνει την παρουσία του αισθητή με αυτόν τον τρόπο.
Το σημάδι αυτό λοιπόν θα μπορούσε να είναι ένα ουράνιο τόξο, ένα χρώμα, ένας ήχος, ένας άγιος, μια μυρωδιά ή ακόμα και ένας αριθμός. Σε μένα για παράδειγμα, αυτόν τον ρόλο τον έχει ο αριθμός 22. Το γιατί δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι οτι εγώ νιώθω πολύ συνδεδεμένος με αυτόν τον αριθμό και κάθε φορά που τον βλέπω κάτι πολύ καλό παρουσιάζεται στη ζωή μου. Πέρα από αυτό, πολλές φορές η παρουσία του αριθμού αυτού με βοηθάει να επιλέγω όταν βρίσκομαι σε κάποιο δίλημμα. Ξαφνικά εμφανίζεται με έναν άμεσο ή έμμεσο τρόπο υποδεικνύοντας μου τον δρόμο.
Αφού λοιπόν διαλέξεις ένα σύμβολο με το οποίο νιώθεις οτι είσαι ιδιαίτερα συνδεδεμένος, ζήτα ξεκάθαρα από το σύμπαν οτι θέλεις να σου δίνει αυτό το σημάδι όταν σου απαντάει ή όταν θέλει να σου υποδείξει το δρόμο σου.
Το σύμπαν άμεσα θα λάβει το αίτημα σου και θα ανταποκριθεί. Κανόνισε όμως να έχεις τις κεραίες σου ανοιχτές ώστε όταν σου απαντάει με τον τρόπο που του έχεις ζητήσει, να το αντιλαμβάνεσαι και να το ευχαριστήσεις. Εάν δεν το κάνεις αυτό τουλάχιστον στην αρχή μέχρι να παγιοποιηθεί μέσα σου, τότε το σύμπαν θα το εγκαταλείψει επίσης όπως το εγκατέλειψες κι εσύ.
Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ήδη αντιληφθεί, έστω κι αχνά, κάποιο σημάδι το οποίο επαναλαμβάνεται στη ζωή μας πριν μας συμβεί κάτι καλό. Εάν είσαι ένας από αυτούς που το έχουν ήδη αντιληφθεί, τότε μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτό το σημάδι και να αιτηθείς ξεκάθαρα στο σύμπαν οτι πλέον είσαι συνειδητός και επιθυμείς να συνεχίσει να επικοινωνεί μαζί σου με αυτόν τον τρόπο. Έτσι τα σημάδια ή οι οιωνοί θα ενταθούν περισσότερο.
Αυτή η γνώση υπήρχε από την αρχαιότητα, έστω κι αν ήταν ασυνείδητη. Οι μάντεις είχαν οιωνούς με τους οποίους προέβλεπαν το μέλλον. Αυτοί οι οιωνοί, ήταν ο δικός τους τρόπους να ερμηνεύσουν τις απαντήσεις του σύμπαντος.
Φυσικά, όπως και οτιδήποτε άλλο σε αυτόν τον δυαδικό κόσμο, το ίδιο κόλπο λειτουργεί και αντίστροφα. Δηλαδή ένα αρνητικό σημάδι μπορεί να επαναλαμβάνεται διαρκώς πριν συμβεί κάτι κακό. Μια γνωστή μου λέει ότι κάθε φορά που βλέπει μια παλιά συμμαθήτριά της στο δρόμο, κάτι κακό της συμβαίνει. Και φυσικά, αποδίδει την αρνητική κατάσταση που προκύπτει μετέπειτα στην επιρροή αυτής της γυναίκας, ενώ στην πραγματικότητα αυτή η γυναίκα απλά εξυπηρετεί τον τρόπο που το σύμπαν την προειδοποιεί για κάτι μελλοντικό.
Κάποιοι άλλοι βλέπουν νεκρούς συγγενείς, ενώ υπάρχουν πολλοί που βλέπουν εφιάλτες πριν συμβεί κάτι κακό.
Όλα αυτά συμβαίνουν όμως γιατί απλά εσύ έχεις ειδοποιήσει το σύμπαν υποσυνείδητα ότι επιθυμείς τον έναν ή τον άλλον τρόπο να επικοινωνεί μαζί σου.
Τώρα λοιπόν μπορείς να αναλάβεις εσύ τα ηνία και να πάψεις να είσαι έρμαιο απλά των οιωνών και να αρχίσεις μια ωραία συνειδητή κουβέντα με το αγαπητό σύμπαν.
Καταλήγοντας θα ήθελα να πω ότι τα παραπάνω είναι απλά ένας έξυπνος τρόπος να βρούμε μία δίοδο επικοινωνίας με αυτή τη Νοημοσύνη. Αυτό συμβαίνει διότι δεν είμαστε σε θέση να είμαστε πλήρως συντονισμένοι με την μία και μοναδική Συνείδηση, όπου φυσικά δεν θα χρειαζόμασταν ούτε οιωνούς ούτε σημάδια για να λαμβάνουμε απαντήσεις. Απλά, αμέσως μόλις θα γεννιόταν η ερώτηση, ταυτόχρονα θα αναδυόταν και η απάντηση.
Μέχρι να φτάσουμε εκεί ωστόσο ας προσπαθήσουμε με κάποιους τρόπους να διευκολύνουμε την επικοινωνία μας με το σύμπαν.
Μωυσής
Πηγή: enallaktikidrasi.com

Η Κβαντική Θεωρία Αποδεικνύει Ότι Η Ψυχή Περνά σε Άλλο Σύμπαν Μετά το Θάνατο!-- Δρ Robert Lanza---share24.gr via theawesomeinfo.com----Παράπονα Ρόδου--

Η Κβαντική Θεωρία Αποδεικνύει Ότι Η Ψυχή Περνά σε Άλλο Σύμπαν Μετά το Θάνατο!

Ένα βιβλίο με τίτλο «Βιοκεντρισμός: Πώς η ζωή και η συνείδηση είναι τα κλειδιά για την κατανόηση της φύσης του Σύμπαντος» έχει γίνει δημοφιλές στο Διαδίκτυο, επειδή περιέχει την αντίληψη ότι η ζωή δεν τελειώνει με τον θάνατο του σώματος, αλλά μπορεί να διαρκέσει για πάντα με την μετανάστευση της ψυχής.
Ο συγγραφέας του βιβλίου, ο επιστήμονας Δρ Robert Lanza, που ψηφίστηκε από τους τους NY Times ως ο 3ος πιο σημαντικός εν ζωή επιστήμονας , δεν έχει καμία αμφιβολία ότι κάτι τέτοιο μπορεί να είναι πιθανό.
Εδώ και καιρό ο Lanza είναι γνωστός στην επιστημονική κοινότητα για τις προηγμένες μεθόδους που χρησιμοποιεί και είναι ειδικός στην αναγεννητική ιατρική και επιστημονικός διευθυντής της Advanced Cell Technology Company. Είχε κάνει εκτεταμένες έρευνες στο παρελθόν πάνω στα βλαστικά κύτταρα και πολλά επιτυχημένα πειράματα σχετικά με την κλωνοποίηση απειλούμενων ζωικών ειδών. Πριν λίγα χρόνια άρχισε να ασχολείται με τη Φυσική, την Κβαντομηχανική και την Αστροφυσική. Από αυτό το εκρηκτικό μείγμα επιστημών προέκυψε η νέα θεωρία του Βιοκεντρισμού, που ο καθηγητής επικαλείται από τότε. Ο Βιοκεντρισμός διδάσκει ότι η ζωή και η συνείδηση είναι θεμελιώδεις στο σύμπαν. Πιστεύει πως η συνείδηση δημιουργεί το υλικό σύμπανκαι όχι κάτι άλλο πέρα απο αυτή.
Ο Lanza επικεντρώνει την αιτιολόγηση της θεωρίας του στην ίδια τη δομή του σύμπαντος, τους νόμους της φυσικής και τις δυνάμεις και τις σταθερές που διέπουν το σύμπαν, που φαίνεται να προάγουν και να έχουν τελειοποιηθεί για τη ζωή, πράγμα που σημαίνει ότι η νοημοσύνη υπήρχε πριν πριν την ύλη. Ισχυρίζεται επίσης ότι ο χώρος και ο χρόνος δεν είναι αντικείμενα ή πράγματα, αλλά μάλλον εργαλεία της νόησης των όντων. Ο Lanza υποστηρίζει ότι κουβαλάμε και μεταφέρουμε τον χώρο και το χρόνο γύρω με μας, όπως η χελώνα μεταφέρει το καβούκι της. Αυτό σημαίνει ότιόταν το κέλυφος αποκολληθεί από πάνω μας (ο χώρος και ο χρόνος), εμείς εξακολουθούμε να υπάρχουμε.

Η θεωρία υπονοεί ότι δεν υπάρχει θάνατος της συνείδησης. Υπάρχει μόνο μόνο η σκέψη του συνειδησιακού θανάτου, επειδή οι άνθρωποι ταυτίζονται με το υλικό τους σώμα. Πιστεύουν ότι αφού το σώμα πρόκειται να χαθεί, αργά ή γρήγορα, το ίδιο θα γίνει και με τη συνείδησή. Εάν το σώμα δημιουργεί τη συνείδηση, τότε η συνείδηση θα εξαφανιστεί μαζί με το θάνατο του σώματος. Αλλά, αν το σώμα λαμβάνει τη συνείδηση με τον ίδιο τρόπο που η καλωδιακή τηλεόραση λαμβάνει τα δορυφορικά σήματα, τότε, φυσικά, η συνείδηση δεν τελειώνει με το θάνατο του υλικού περιβλήματος. Στην πραγματικότητα, η συνείδηση υπάρχει έξω από τους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου. Είναι σε θέση να είναι οπουδήποτε: στο ανθρώπινο σώμα και έξω από αυτό. Με άλλα λόγια, είναι μη εντοπισμένη κατά τον ίδιο τρόπο που τα κβαντικά αντικείμενα είναι μη εντοπισμένα.
Ο Lanza πιστεύει, επίσης, ότι υπάρχουν ταυτόχρονα πολλαπλά σύμπαντα. Σε ένα από αυτά, το σώμα μπορεί να είναι νεκρό, ενώ σε κάποιο άλλο να συνεχίζει να υφίσταται απορροφώντας τη συνείδηση, που μεταπήδησε σε αυτό το σύμπαν. Αυτό σημαίνει ότι η συνείδηση κάποιου που πεθαίνει ταξιδεύει μέσω ενός τούνελ και καταλήγει όχι στην κόλαση ή στον παράδεισο, αλλά σε έναν παρόμοιο κόσμο με αυτόν που κάποτε κατοικούσε, αλλά αυτή τη φορά ζωντανή. Αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται συνεχώς και απείρως.
πολλαπλοί κόσμοι
Αυτή η ελπιδοφόρα, αλλά εξαιρετικά αμφιλεγόμενη θεωρία μεταξύ της επιστημονικής κοινότητας, έχει πολλούς αυθόρμητους υποστηρικτές, όχι μόνο ανθρώπους που αναζητούν μια ελπίδα, αλλά και ορισμένους γνωστούς επιστήμονες. Είναι οι φυσικοί και οι αστροφυσικοί που συμφωνούν με την ύπαρξη παράλληλων κόσμων και που προτείνουν τις θεωρίες για τα πολλαπλά σύμπαντα. Υπερασπίζονται αυτές τις θεωρίες και πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν φυσικοί νόμοι που απαγορεύουν την ύπαρξη παράλληλων κόσμων.
Ο πρώτος που αναφέρθηκε σε παράλληλους κόσμους ήταν ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας H.G. Wells, ο οποίος αναφέρθηκε σε αυτούς το 1895 στην ιστορία του «Η πόρτα στον τοίχο». Μετά από 62 χρόνια, η ιδέα αυτή εξελίχθηκε από τον Δρ Hugh Everett στη μεταπτυχιακή του διατριβή στο Πανεπιστήμιο του Princeton. Η βασική του διατύπωση είναι ότι σε κάθε δεδομένη στιγμή, ο κόσμος χωρίζεται σε αναρίθμητα παρόμοια αντίγραφα, τα οποία την αμέσως επόμενη στιγμή εξελίσσονται διαφορετικά και χωρίζονται με τη σειρά τους σε άλλα. Σε ορισμένους από αυτούς τους κόσμους που μπορεί να είστε παρών, μπορεί να διαβάζετε αυτό το άρθρο σε ένα σύμπαν και σε άλλο να βλέπετε τηλεόραση.
Ο κινητήριος μοχλός για αυτές τις εκδοχές είναι οι πράξεις μας, εξήγησε ο Everett. Αναλόγως με τις επιλογές που έχουμε για να κάνουμε κάτι, το σύμπαν χωρίζεται σε όλες αυτές τις διαφορετικές περιπτώσεις.
Στη δεκαετία του 1980, ο Andrei Linde, επιστήμονας από το Ινστιτούτο Φυσικής του Lebedev, ανέπτυξε τη θεωρία των πολλαπλών συμπάντων. Σήμερα είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Ο Linde εξήγησε: Το Διάστημα αποτελείται από πολλές διαστελλόμενες σφαίρες, οι οποίες με τη σειρά τους δημιουργούν παρόμοιες σφαίρες και ούτω καθεξής έως το άπειρο. Απέχουν μεταξύ τους εντός του σύμπαντος και η κάθε μια δεν γνωρίζει την ύπαρξη της άλλης, αλλά αποτελούν μέρη του ίδιου φυσικού σύμπαντος.
Το γεγονός ότι το σύμπαν μας δεν είναι μοναδικό υποστηρίζεται από τα δεδομένα που έλαβε το διαστημικό τηλεσκόπιο Planck. Χρησιμοποιώντας τα δεδομένα, οι επιστήμονες κατάφεραν να συνθέσουν τον πιο ακριβή χάρτη του κοσμικού μικροκυματικού φόντου, που λέγεται επίσηςκοσμική ακτινοβολία υποβάθρου υποβάθρου, που οφείλεται στο Big Bang και υπάρχει μέχρι σήμερα. Από αυτόν τον χάρτη διαπιστώθηκε επίσης ότι το σύμπαν έχει πολλές σκοτεινές εσοχές που αντιπροσωπεύονται από μερικές τρύπες και εκτεταμένα κενά.
Η θεωρητικός φυσικός Laura Mersini-Houghton του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας με τους συνεργάτες της υποστηρίζει πως οι ανωμαλίες του μικροκυματικού κοσμικού υποβάθρου υφίστανται λόγω του γεγονότος ότι το σύμπαν μας επηρεάζεται από άλλα γειτονικά σύμπαντα. Οι τρύπες και τα κενά στον χάρτη είναι άμεσο αποτέλεσμα των επιδράσεων των γειτονικών συμπάντων στο δικό μας.
Ψυχή
Πριν αναπτύξαμε τις θεωρίες που δείχνουν πως υπάρχουν πολλές επιλογές που θα μπορούσε να έχει η ψυχή ώστε να μεταναστεύσει μετά το θάνατο, αλλά μπορούμε να αποδείξουμε την ύπαρξη της ψυχής; Υπάρχει κάποια επιστημονική θεωρία που να επικυρώνει μια τέτοια αξίωση; Σύμφωνα με τον Δρ Stuart Hameroff, οι επιθανάτιες εμπειρίες συμβαίνουν όταν οι κβαντικές πληροφορίες, που βρίσκονται στο νευρικό σύστημα, εγκαταλείπουν το σώμα και διαλύονται μέσα στο σύμπαν. Σε αντίθεση με την υλιστική προσέγγιση της συνείδησης, ο Δρ Hameroff προσφέρει μια εναλλακτική εξήγηση, που μπορεί ίσως να βασίζεται τόσο στην ορθολογική επιστημονική προσέγγιση, όσο και στην προσωπική διαίσθηση και εμπειρία.
Η Συνείδηση κατοικεί, σύμφωνα με τον Stuart και τον Βρετανό φυσικό Sir Roger Penrose, στους μικροσωληνίσκους των κυττάρων του εγκεφάλου, οι οποίοι είναι η αρχική τοποθεσία της κβαντικής επεξεργασίας. Μετά το θάνατο, η κβαντική πληροφορία απελευθερώνεται από το σώμα, πράγμα που σημαίνει ότι η συνείδησή την ακολουθεί. Υποστηρίζουν ότι η αίσθηση της συνείδησής είναι το αποτέλεσμα των επιπτώσεων της κβαντικής βαρύτητας σε αυτούς τους μικροσωληνίσκους, μια θεωρία που ονομάστηκε ενορχηστρωμένη αντικειμενική μετατροπή (Orch-OR).
Η Συνείδηση ή τουλάχιστον η ανεπεξέργαστη πρώιμη μορφή της θεωρείται πως είναι μια θεμελιώδης ιδιότητα του σύμπαντος, σύμφωνα με τους παραπάνω επιστήμονες, που υπάρχει από την πρώτη στιγμή του σύμπαντος κατά τη διάρκεια του Big Bang. «Σε ένα τέτοιο σύστημα, η πρωτο-συνειδησιακή εμπειρία είναι μια από τις βασικές ιδιότητες της φυσικής πραγματικότηταςπροσπελάσιμη από τις κβαντικές διαδικασίες που σχετίζονται με τη δραστηριότητα του εγκεφάλου.
Οι ψυχές μας, στην πραγματικότητα, αποτελούνται από το ίδιο υλικό με το οποίο είναι κατασκευασμένο το σύμπαν και μπορεί να υπάρχουν από την αρχή του χρόνου. Οι εγκέφαλοί μας είναι απλώς δέκτες της πρωτο-συνείδησης την οποία ενισχύουν πράγμα που είναι ενύπαρκτο στη δομή του χωροχρόνου. Έτσι, πράγματι, ένα μέρος της συνείδησής, το άυλο, θα ζήσει μετά το θάνατο του φυσικού σώματος;
Ο Δρ Hameroff δήλωσε στο ντοκιμαντερ Through the Wormhole του Science Channel: «Αν η καρδιά σταματήσει να χτυπά, το αίμα σταματά να ρέει στις φλέβες, έτσι οι μικροσωληνίσκοι χάνουν την κβαντική κατάσταση τους. Η κβαντική πληροφορία εντός των μικροσωληνίσκων δεν καταστρέφεται, δεν μπορεί να καταστραφεί, απλώς διανέμει και διασκορπίζεται στο σύμπαν«. Ο Robert Lanza προσθέτει εδώ ότι όχι μόνο θα υπάρχει στο υφιστάμενο σύμπαν, αλλά ίσως υπάρχει και σε ένα άλλο σύμπαν.
Εάν ο ασθενής αναβιώσει, συνέλθει και η καρδιά του αρχίσει να χτυπά ξανά, αυτή η κβαντική πληροφορία επανέρχεται πίσω στα μικροσωληνίσκους και ο ασθενής περιγράφει την εμπειρία του.
Και προσθέτει: «Αν ο ασθενής δεν αναβιώσει, και πεθάνει, είναι πιθανό αυτή η κβαντική πληροφορία να μπορεί να υπάρξει έξω από το σώμα, ίσως επ 'αόριστον, ως ψυχή.«
Η σύνδεση της συνείδησης με την κβαντική θεωρία εξηγεί πράγματα όπως τις επιθανάτιες εμπειρίες, την αστρική προβολή, τις εξωσωματικές εμπειρίες, ακόμα και τη μετενσάρκωση χωρίς να χρειάζεται να προσφύγουμε σε θρησκευτικές ιδεολογίες. Η ενέργεια της συνειδητότητας μπορεί να ανακυκλώνεται εκ νέου σε διαφορετικά σώματα με κάποιον τρόπο ή να υπάρχει έξω από το φυσικό σώμα σε κάποιο άλλο επίπεδο της πραγματικότητας ή να μεταβαίνει σε ένα άλλο σύμπαν.
Μετάφραση και Επιμέλεια Κειμένου: share24.gr via theawesomeinfo.com

Παράπονα Ρόδου

Τ ου Φίβου Καλφόπουλου | ©TherapyWave.eu---Οι επιθανάτιες εμπειρίες--

 Τ ου Φίβου Καλφόπουλου | ©TherapyWave.eu

Οι επιθανάτιες εμπειρίες βιώνονται από ανθρώπους που τις περισσότερε φορές έχουν αγγίξει τα όρια μεταξύ ζωής και θανάτου. Θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως πνευματικές ή και μυστικιστικές εμπειρίες, καθώς κατά τη διάρκειά τους το άτομο έρχεται σε επαφή με μια σειρά καταστάσεων που υπερβαίνει κατά πολύ τη γνωστή υλική πραγματικότητα που ζούμε.


«Κάθε άτομο του σώματος έρχεται ταυτόχρονα σε επαφή με κάθε άτομο του Σύμπαντος» Ananda Maitreja Thero

Το πλήθος των επιθανάτιων εμπειριών (Near Death Experiences), καθώς και οι ομοιότητες που παρουσιάζουν μεταξύ τους, μας δίνει τη δυνατότητα να τις ταξινομήσουμε σε μία ενιαία κατηγορία. Το γεγονός ότι διέπονται από ένα κοινό μοτίβο συμπτωμάτων, τονίζει τη σπουδαιότητα του θέματος και αναδεικνύει στον υποψιασμένο ερευνητή πως ίσως υπάρχουν ανεξήγητοι μηχανισμοί που κρύβονται πίσω από τη πυροδότηση αυτών των εμπειριών.

Πολλοί από εσάς ίσως είστε εξοικειωμένοι με τα συμπτώματα των επιθανάτιων εμπειριών, καθώς έχουν προβληθεί σε αρκετές κινηματογραφικές ταινίες. Η ζωή του πρωταγωνιστή βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο, ένα έντονο ζωντανό φως εμφανίζεται, όλες του οι μνήμες περνούν ξαφνικά μπροστά από τα μάτια του, ενώ ο χρόνος αρχίζει και κυλάει υπερβολικά αργά. Συναισθήματα αγαλλίασης, ψυχικής ολοκλήρωσης και ειρήνης τον πλημμυρίζουν καθώς διαβαίνει ένα τούνελ και πλησιάζει στο καθαρτικό Φως.
Στις αρχαίες παραδόσεις

Όλα αυτά, λοιπόν, δεν έχουν βγει από τα μυαλά των σεναριογράφων, αλλά βασίζονται σε χιλιάδες καταγεγραμμένες εμπειρίες ανθρώπων, ανεξαρτήτου φυλής και θρησκευτικών πεποιθήσεων. Επίσης τα περισσότερα ανατολικά θρησκευτικά συστήματα περιγράφουν παρόμοιες καταστάσεις κατά το θάνατο του ανθρώπου και την έξοδο της ψυχής για τη συνέχεια στα επόμενα στάδια ύπαρξης. Η Θιβετιανή αλλά και η Αιγυπτιακή βίβλος των νεκρών δίνουν αναλυτική περιγραφή στα στάδια που ακολουθούν μετά το θάνατο, στάδια τα οποία μοιάζουν εκπληκτικά με τα συμπτώματα που έχουν περιγραφεί από όσους βιώνουν NDE. Μετά την επιθανάτια εμπειρία , οι άνθρωποι βιώνουν μία αποστροφή για τα υλικά θέματα, ο εγωισμός τους αρχίζει και εξασθενεί, αισθάνονται μεγαλύτερη αποδοχή για αυτό που είναι και περισσότερο ενδιαφέρον για τους συνανθρώπους τους. Επίσης έχει παρατηρηθεί ότι παρουσιάζουν μεγαλύτερη κλίση προς την πνευματική ζωή.

Αναμφισβήτητα, όμως, πρόκειται για από τα θέματα που αντιτίθενται στην πλέον ισχυρή δύναμη που βρίσκεται μέσα μας και κυριαρχεί στο μηχανιστικό σύμπαν δισεκατομμυρίων ανθρώπων εδώ και αρκετούς αιώνες: Και αυτή δεν είναι άλλη από την λογική. Είναι δύσκολο να δεχτεί κανείς απόψεις και γεγονότα που θέτουν υπό αμφισβήτηση τη λογική και προκαλούν σεισμικές δονήσεις στα θεμέλια όλων όσων έχει κτίσει ο άνθρωπος μέσα στο μυαλό του. Αν από την άλλη αποδεχτεί κανείς την ύπαρξη τέτοιων φαινομένων, ανοίγονται μπροστά του κόσμοι καινούριοι, αχαρτογράφητοι, κόσμοι ανεξάντλητων πιθανοτήτων.




Αψηφώντας το θάνατο

Ας κάνουμε και μία στάση στη… γειτονιά μας. Τα Ελευσίνια Μυστήρια αποτελούσαν τη μεγαλύτερη θρησκευτική γιορτή της αρχαιότητας για περισσότερο από 2000 χρόνια. Τα μυστήρια αυτά ήταν αφιερωμένα στη θεά Δήμητρα, η οποία λατρευόταν σαν πανίσχυρη γονιμική θεότητα. Ο θάνατος ίσως ήταν και το κλειδί κατά τη διάρκεια της μύησης στα Ελευσίνια Μυστήρια… Οι αναφορές του Πλάτωνα και του Πλούταρχου μας ενημερώνουν πως όσοι λάμβαναν μέρος δεν φοβούνταν τον θάνατο μετά την εμπειρία. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, οι μυημένοι δεν παρευρισκόταν εκεί για να μάθουν, αλλά για να βιώσουν, να αισθανθούν, να υποφέρουν.

Πριν από τη μύηση προηγούταν η δραματική αναπαράσταση του μύθου της Δήμητρας και έπειτα ακολουθούσε το σπουδαιότερο μέρος των Ελευσίνιων, η τελετουργική μύηση. Ελάχιστα στοιχεία έχουν έρθει στο φως για το τι ακριβώς γινόταν κατά τη διάρκεια της ιεροτελεστίας. Παρ’ όλα αυτά, οι πληροφορίες κάνουν λόγο για την εμφάνιση ενός τρομερού οράματος, κατά το οποίο ο μυημένος γινόταν «κάποιος που είδε», δηλαδή επόπτης. Οι αναφορές συγκλίνουν πως οι μυημένοι βίωναν κοινά οράματα, η όραση και η ακοή τους γίνονταν ένα, βίωναν ψυχικές κενώσεις και αναπληρώσεις, τρόμο αλλά την ίδια στιγμή και αγαλλίαση.

Οι μυημένοι βίωναν ένα υπέρτατο δέος, για το οποίο οι λέξεις είναι μάλλον πολύ φτωχές για να το περιγράψουν, αλλά και σωματικά συμπτώματα όπως κρύο ιδρώτα, ίλιγγο. Ολα τα παραπάνω είναι φανερό πως αποτελούν κλασσικές επιδράσεις ψυχεδελικών ουσιών. Αρκετές έρευνες ( Wasson & Ruck, Hoffman ) υποστηρίζουν πως ψυχεδελικές ουσίες περιέχονταν στο ποτό το οποίο κατανάλωναν οι υποψήφιοι πριν τη μύηση και ονομαζόταν κυκεώνας.

Η άλλη επικρατέστερη εικασία είναι ότι κατά τη μύηση πραγματοποιούνταν κάποια τελετουργικά, θεατρικά δρώμενα. Ο χώρος, όμως, όπου διαδραματιζόταν το μυστήριο είναι φανερό πως δεν είναι κατάλληλος για θεατρικές παραστάσεις, ενώ επιπρόσθετα δεν υπάρχει κάποια αναφορά στα σωζόμενα βιβλία λογαριασμών για έξοδα προς ηθοποιούς ή δαπάνες που αφορούν θεατρικούς εξοπλισμούς. Εάν συνδυάσουμε τις αναφορές των Πλάτωνα και Αριστοτέλη, οι οποίοι είχαν μυηθεί στα Ελευσίνια, τότε μπορούμε να συμπεράνουμε πως όσοι παρευρίσκονταν εκεί, βίωναν μια βαθιά μυητική εμπειρία πέρα από τους ορίζοντες αυτής της ζωής. Γι’ αυτό και ο Πλάτωνας αναφέρει πως πλέον δεν είχαν το φόβο του θανάτου μέσα τους. Βέβαια το θέμα δεν είναι τόσο απλό ώστε να μπορέσει να αναλυθεί μέσα σε μερικές σελίδες ενός άρθρου, γι’ αυτό και προτρέπω όποιον ενδιαφέρεται περαιτέρω να ανατρέξει στη διαθέσιμη βιβλιογραφία.


Η εμπειρία ενός μεγάλου ψυχολόγου

Όταν εξετάζονται τέτοιου είδους θέματα, το βασικό ερευνητικό εργαλείο που υπάρχει διαθέσιμο είναι η εξιστόρηση των βιωματικών εμπειριών. Τις περισσότερες φορές, βέβαια, οι ιστορίες αυτές αμφισβητούνται λόγω έλλειψης αξιοπιστίας του εξιστορητή. Όταν όμως έχουμε να κάνουμε με έναν από τους πιο διάσημους ψυχολόγους, τα δεδομένα αλλάζουν. Ήταν χειμώνας στην Ελβετία του 1944, όταν ο παγκοσμίου φήμης ψυχολόγος Καρλ Γιούνγκ υπέστη καρδιακή προσβολή την οποία επακολούθησε μια επιθανάτια εμπειρία. Η έντονη συνάντησή του με το φως, όπως επίσης και η όλο νόημα διορατικότητα, οδήγησαν τον Γιούνγκ να πειστεί για την αυθεντικότητα της εμπειρίας του, μιας και συνειδητοποίησε πως είχε έρθει σε επαφή με μία πραγματικότητα αρκετά πιο αληθινή από αυτή που ζούμε .

Στην αυτοβιογραφία του με τον τίτλο «Αναμνήσεις, όνειρα και αντανακλάσεις», μας δίνει μία λεπτομερέστερη περιγραφή για την εμπειρία του. Αναφέρει λοιπόν πως στις αρχές του 1944 είχε την ατυχία να σπάσει το πόδι του. Αυτή όμως δεν ήταν η μεγαλύτερη κακοτυχία του, καθώς το ατύχημά του συνοδεύτηκε από καρδιακό επεισόδιο. Σε κατάσταση απώλειας των βασικών του αισθήσεων κι ενώ τον συνέδεαν με οξυγόνο, βίωσε μία κατάσταση εκστατικού παραληρήματος και οραμάτων που πιθανολογεί πως οφείλεται στο γεγονός ότι βρισκόταν στο τελευταίο σύνορο της ζωής πριν από την ομιχλώδη κοιλάδα του θανάτου.

Η εμπειρία του Γιούνγκ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως βαθιά επιθανάτια εμπειρία, καθώς δεν περιορίστηκε στη φως και στα συναισθήματα ενοποίησης και γαλήνης που βιώνουν οι περισσότεροι. Επρόκειτο για μία μυητική εμπειρία γεμάτη νοήματα. Οπως μας εξιστορεί, λοιπόν, το πεδίο όρασής του ξαφνικά μεταφέρθηκε ψηλά στο διάστημα, από όπου είχε τη δυνατότητα να αντικρίζει τη σφαιρικότητα της υδρογείου, η οποία ήταν λουσμένη σε ένα μεγαλοπρεπή μπλε φως.Μπορούσε να διακρίνει τις ηπείρους και το απέραντο γαλάζιο των ωκεανών. Σε πολλές περιοχές της φαινόταν χρωματισμένη, ενώ σε άλλες είχε μία οξειδωμένη ασημί λάμψη. Καθώς αιωρούνταν στο κενό, γύρισε προς τα πίσω και είδε ένα τρομακτικό κομμάτι βράχου, που έμοιαζε με μετεωρίτη. Αναφέρει πως παρόμοια γιγαντιαία κομμάτια πέτρας είχε δει μόνο στο κόλπο της Βεγγάλης. Επρόκειτο για κομμάτια ηλιοψημένου γρανίτη που χρησίμευαν ως προθάλαμοι ναού.

Στα αριστερά της εισόδου καθόταν σιωπηλά σε στάση λωτού ένας μαύρος Ινδός ντυμένος με έναν λευκό μανδύα. Αφού προχώρησε από την είσοδο και μέσα στο φως εκατοντάδων κεριών που τρεμόπαιζαν, αισθάνθηκε απογυμνωμένος από κάθε συναίσθημα και σκέψη, σαν όλη η φαντασμαγορία της γήινης ύπαρξής του να είχε εξαφανιστεί. Αυτή η κατάσταση δεν ήταν καθόλου ευχάριστη και αυτό που ένιωθε πλέον ήταν πως είχε απομείνει μονό ο ουσιώδης Γιουνγκ, ο θεμελιώδης εαυτός του. Αισθανόταν πως μέσα στο ναό υπήρχε όλο το μυστήριο της ανθρώπινης ύπαρξης, ο σκοπός της ζωής του, το τι προηγήθηκε και το τι θα ακολουθούσε.

Ολα αυτά τα βασανιστικά ερωτήματα θα μπορούσαν να απαντηθούν. Ηταν έτοιμος να περάσει και το τελευταίο σύνορο για να πάρει τις πολύτιμες απαντήσεις του, όταν είδε μπροστά του το γιατρό του στην αρχετυπική μορφή του Βασιλιά της Κω. Το ελληνικό νησί προφανώς ήταν εντυπωμένο στη συνείδηση του Γιουνγκ, αφού αποτελούσε κατά την αρχαιότητα τη γενέτειρα του Ιπποκράτη αλλά και τον τόπο όπου λατρευόταν ο θεός της Ιατρικής Ασκληπιός. Ο βασιλιάς, λοιπόν, ανήγγειλε στον Γιουνγκ πως δεν έφτασε ακόμα η ώρα για να αναχωρήσει από τη Γη και πως πρέπει να γυρίσει πίσω. Τη στιγμή αυτή της αναγγελίας το όραμα διακόπηκε και ο Γιουνγκ επέστρεψε μονομιάς στη γνωστή πραγματικότητα.

Τις επόμενες ημέρες συναισθήματα απογοήτευσης και απελπισίας τον κατέκλυσαν για την επιστροφή του στα γήινα. Θεωρούσε πως έπρεπε να παραμείνει στο Ναό, (να σημειώσουμε πως η ύπαρξη ναού αναφέρεται σε πληθώρα NDE), όπου θα συνέχιζε τη πορεία του αλλά και θα έβρισκε τις απαντήσεις που ζητούσε. Χαρακτηριστικά σημειώνει πως δεν είχε διάθεση ούτε να μασήσει τη τροφή του, κοιτούσε έξω από το παράθυρο του νοσοκομείου και ο κόσμος του φαινόταν σαν σκισμένο χαρτί εφημερίδας γεμάτο από φωτογραφίες χωρίς νόημα. Αισθανόταν σαν πίσω από τον ορίζοντα του πραγματικού κόσμου να είχε στηθεί ένας τεχνητός τρισδιάστατος κόσμος, όπου κάθε άνθρωπος καθόταν φυλακισμένος στο προσωπικό του κουτί.

Οι πρώτες του κουβέντες για την επιθανάτια εμπειρία του ήταν πως ποτέ δεν φανταζόταν ότι θα μπορούσε να βιώσει τέτοιου είδους συναισθήματα. Πίστευε πως το όραμά του ήταν αληθινό, καθώς όλα είχαν τη ποιότητα της απόλυτα αντικειμενικής εμπειρίας. Συγκεκριμένα σημειώνει πως «αποφεύγουμε τη λέξη αιώνιο αλλά μπορώ να περιγράψω την εμπειρία μόνο ως έκσταση μίας ατέρμονης κατάστασης στην οποία το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον είναι ένα. Οτιδήποτε είχε συμβεί κατά τη ροή του χρόνου είχε ενωθεί σε ένα ενιαίο αδιαίρετο σύνολο. Τίποτα δεν είχε κατανεμηθεί κατά τη διάρκεια του χρόνου, τίποτα που να μπορούσε να μετρηθεί από προσωρινές έννοιες. Η εμπειρία μπορεί να προσδιοριστεί σαν μία κατάσταση συναίσθησης, αλλά σε καμιά περίπτωση προερχόμενη από τη φαντασία. Πως μπορώ να φανταστώ ότι υπήρχα ταυτόχρονα στο χθες, στο σήμερα, αλλά και στο αύριο…;»

Υπάρχει όμως και κάτι άλλο αξιοσημείωτο στο όραμα. Ο Γιουνγκ ένιωθε απέχθεια για το γιατρό του που τον επανέφερε. Συγχρόνως, όμως, ανησυχούσε για αυτόν λόγω της εμφάνισής του στο Ναό με τη μορφή του αρχετυπικού Βασιλιά, καθώς θεωρούσε πως είναι κακός οιωνός. Στις 4 Απριλίου του 1944, μία ημερομηνία που μπορούν να λατρέψουν οι αριθμολόγοι, ο Καρλ Γιούνγκ κατάφερε για πρώτη φορά να σηκωθεί από το κρεβάτι του ύστερα από το καρδιακό επεισόδιο. Παράλληλα ο γιατρός του δεν θα μπορούσε ποτέ να ξανασηκωθεί από το κρεβάτι του, καθώς μετά από πολυήμερο πυρετό, υπέκυψε στο θάνατο από σηψαιμία… Αυτό το γεγονός έπεισε ακόμα περισσότερο τον Γιουνγκ για την αληθινή φύση του οράματός του και για τα υπόλοιπα 17 χρόνια της ζωής του άφησε την ιδιότητα του επιστήμονα σε δεύτερη μοίρα, προωθώντας περισσότερο την ταυτότητα του ανεξάρτητου ερευνητή. Στα επόμενα χρόνια θα αφιέρωνε την έρευνά του σε αμφιλεγόμενα θέματα για την επιστήμη, όπως αυτά της αλχημείας, των ιπτάμενων δίσκων και της παραψυχολογίας. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, από το 1944 και μετά ξεκίνησε για αυτόν η πιο καρποφόρα περίοδος της ζωής του με τη δημοσίευση των πιο σημαντικών έργων του.




Τι είναι πραγματικό;

Μετά από αυτή την άκρως ενδιαφέρουσα εμπειρία του γνωστού ψυχολόγου, μπορεί κανείς να αναρωτηθεί το κατά πόσο όλες αυτές οι εμπειρίες ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας και των παραισθήσεων ή εντάσσονται σε ένα ευρύτερο ανεξερεύνητο τοπίο της πραγματικότητας. Αν ανατρέξει κανείς σε αρχαίες διδασκαλίες μπορεί να διαπιστώσει πως: Οι ιερουργοί των Αιγύπτιων μυστηρίων γνώριζαν, οι σοφοί των Βεδων γνώριζαν, οι μυημένοι στα Ελευσίνια γνώριζαν, οι ταντρικοί γνώριζαν. Σε όλα τα εσωτεριστικά κείμενα ψιθυρίζεται το μήνυμα «είναι εφικτό να ξεπεράσουμε τη συνειδητότητα του εγώ, τη συνηθισμένη κατάσταση του ανθρώπινου σώματος και των πέντε αισθήσεων και να βιώσουμε ένα ανώτερο επίπεδο αντίληψης όπου ο χρόνος εξαφανίζεται και κυριαρχεί η ενότητα με το όλον, αυτό που οι διάφοροι διδάσκαλοι ονόμασαν κοσμική συνείδηση»!

Οι επιθανάτιες εμπειρίες αποτελούν αναμφίβολα μία διαφορετική κατάσταση συνείδησης, η οποία ξεφεύγει από τα στενά όρια του ατόμου και πλησιάζει σε αυτό που αναφέρθηκε παραπάνω ως κοσμική συνείδηση. Η κβαντική φυσική έρχεται και πλαισιώνει με ισχυρά στοιχεία αυτό τον ισχυρισμό με την αρχή της μη τοπικότητας, μαζί με άλλες θεωρίες και σπαζοκεφαλιές για τον αιτιατό κόσμο της λογικής. Ο γνωστός φυσικός David Βhom, στο βιβλίο του «Το αδιαχώριστο Σύμπαν», γράφει πως «λανθασμένα έχουμε αντιληφθεί ότι υπάρχει διαχωρισμός στις έννοιες του χώρου και του χρόνου. Ο διαχωρισμός για καθετί που περιέχεται μέσα στο σύμπαν είναι απλά μια ψευδαίσθηση». Ο βραβευμένος με νόμπελ φυσικός Eugene Winger, είχε γράψει πως «οι νόμοι της κβαντικής φυσικής δεν μπορούν να σχηματοποιηθούν ικανοποιητικά στο μυαλό μας χωρίς μία ουσιαστική αλλαγή στην έννοια της συνειδητότητας».

Έχω απόλυτη πίστη πως κάθε άνθρωπος είναι ικανός να βιώσει έστω και μία μικρή λάμψη από τον ήλιο της κοσμικής συνείδησης, από την αίσθηση της πλήρουςς ενότητας με το σύμπαν, αρκεί να ψάξει στα κατάλληλα εσωτερικά πεδία του εαυτού του. Η επιθανάτια εμπειρία ίσως να μην είναι τίποτα άλλο παρά μία έκφανση της απεριόριστης, μη τοπικής συνειδητότητας… Ίσως…
Ο συντονισμός και η πυροδότηση

Μία πολύπλοκη πτυχή του φαινομένου βρίσκεται στο γεγονός ότι δεν είναι ικανοί να βιώσουν επιθανάτιες εμπειρίες μόνο όσοι έφτασαν κοντά στο θάνατο λόγω κάποιου ατυχήματος ή κάποιας παθολογικής κατάστασης. Το πραγματικά αξιοπερίεργο είναι πως κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει «αντιληπτό» και από κάποιον που αλλάζει τη χημική ισορροπία του εγκεφάλου του με τη πρόσληψη ουσιών ή με κάποια τεχνική υπερβατικού διαλογισμού. Θα λέγαμε δηλαδή ότι με το κατάλληλο «συντονισμό», μια κάποια μορφή δύναμης ενεργοποιείται μέσα μας και πυροδοτεί τα «επιθανάτια συμπτώματα».

Εάν επιχειρήσουμε μια γρήγορη επισκόπηση των διαφόρων φιλοσοφικών και εσωτεριστικών συστημάτων, μπορούμε να σταθούμε σε ορισμένα ενδιαφέροντα σημεία. «Ο θάνατος είναι ο καλύτερος σύμβουλος», έλεγε ο σαμάνος γιόγκι Δον Χουάν στα έργα του Carlos Castaneda. Πρέπει να μάθουμε να τον αφουγκραζόμαστε και να τον έχουμε στη ζωή μας σε ρόλο καθοδηγητή. Κάθε τελετή μύησης έχει ως σκοπό ο μυημένος να βιώσει έναν συμβολικό θάνατο, ώστε μετά το τέλος της μύησης να αναδυθεί μέσα του μια καινούρια φλόγα, ένας νέος αναγεννημένος εαυτός. Σε αυτό ακριβώς το γεγονός βασίζονται οι περισσότερες τελετουργίες στα αρχαία μυστήρια, αλλά και στα σύγχρονα εσωτερικά τάγματα.

Φοίβος Καλφόπουλος

“Δώσε χρόνο στον εαυτό σου…”--- Αφύπνιση Συνείδησης--ΑWAKEN GR-

ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΖΕΙΣ

“Δώσε χρόνο στον εαυτό σου…”

tilestwra.com

Posted on 26/04/2016

291SHARES


Δώσε χρόνο στον εαυτό σου. Πήγαινε σπίτι σου, ακόμα και αν δεν σε περιμένει κανείς εκεί. Φύγε από ένα φανταχτερό πάρτι, χωρίς να πιεις ένα τελευταίο ποτό. Αφήστε πίσω τις σχέσεις που δεν χρειάζεστε, απαλλαγείτε από κακές συνήθειες, από την κατάθλιψη, από τους λάθος ανθρώπους, από ανθρώπους που δεν αγαπάτε πια.

Δώστε στον πρώην αγαπημένο σας την ευκαιρία να νιώσει καλύτερα με μια αδερφή ψυχή, που θα κάνει την ζωή τους πιο άνετη. Αν δεν μπορείτε να κάνετε ο ένας τον άλλον ευτυχισμένο, κάντε ένα βήμα πίσω και δώστε στον εαυτό σας την ευκαιρία να βρει την αγάπη κάπου αλλού.

Μην είστε άπληστοι. Μην στερείτε από κάποιον άλλον την ευκαιρία να βρει την ευτυχία και μην στερείτε και από τον εαυτό σας την ευκαιρία να ευτυχίσετε. Ο καθένας ζει την ζωή του διαφορετικά. Οι εμπειρίες είναι δικές σας, άσχετα από το αν έχουν την έγκριση των άλλων ή όχι.

Αν ταιριάζουν οι ρυθμοί σας, τότε έχετε βρει την αδελφή ψυχή σας. Αν δεν ταιριάζουν οι ρυθμοί σας, τότε δείτε αυτές τις σχέσεις ως πολύτιμες εμπειρίες, ευχαριστείστε τους και απομακρυνθείτε. Δώστε χρόνο στον εαυτό σας.

Μην περιμένετε μέχρι να γίνουν χειρότερα τα πράγματα. Αν δεν αισθάνεστε καλά τώρα, δεν πρόκειται να φτιάξουν τα πράγματα στο μέλλον. Μην περιμένετε μέχρι τα πράγματα να φτάσουν στο απροχώρητο και θα πρέπει να πάρετε μια απόφαση υπό πίεση.

Δώστε χρόνο στον εαυτό σας. Μην μολύνετε τον εαυτό σας με ενοχές. Οι ενοχές μπορούν να καταστρέψουν όχι μόνο την ψυχή σας, αλλά και το μυαλό και το σώμα σας. Δώστε χρόνο στον εαυτό σας και μην χαλάτε την ζωγραφική της ζωής σας.

Εκτιμήστε την ζωή σας περισσότερο από τους άλλους. Δώστε χρόνο στον εαυτό σας. Αν κάποιος υποτιμά την ζωή σας, απομακρυνθείτε. Απομακρυνθείτε, γιατί πάνω από όλα είστε υπεύθυνοι μόνο για την ζωή σας. Η ζωή είναι το πολυτιμότερο δώρο, μην το σπαταλάτε. Μην προσφέρετε την αγάπη σας σε εκείνους που δεν μπορούν να την εκτιμήσουν.

Η εξερεύνηση του εαυτού μας είναι δύσκολη διαδικασία. Μόνο εσείς μπορείτε να ορίσετε τα όριά σας και μέχρι ποιο σημείο μπορούν οι άλλοι να σας χρησιμοποιήσουν. Το να θυσιάζετε τον εαυτό σας επί ματαίω, να βοηθάτε ανθρώπους που δεν ζήτησαν την βοήθειά σας, αυτόματα σας κάνει να χάνετε πολλή ενέργεια, που θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε σε για κάποιον που πραγματικά χρειαζόταν την βοήθειά σας.

Οι σχέσεις είναι γόνιμες, όταν υπάρχει ανταλλαγή και συνεργασία. Είναι σαν τον χορό. Αν αρχίσεις να πατάς στα βήματα του άλλου, αν ο χορός σου γίνει επώδυνος, τότε πρέπει να κλείσεις την μουσική και να περιποιηθείς τις πληγές σου. Μετά ξεκινήστε έναν καινούργιο χορό με ομορφιά και χάρη. Ίσως, μαζί με έναν νέο συνεργάτη. Αυτό ισχύει για όλα τα είδη σχέσεων.

Το να βρείτε διέξοδο σε μια δύσκολη κατάσταση είναι καλό, αλλά το να αποφύγετε τελείως την δύσκολη κατάσταση είναι ακόμα καλύτερο. Πάντα ξέρουμε πότε είναι η σωστή στιγμή για να φύγουμε: εμπιστευθείτε τον εαυτό σας, μην προσπαθείτε να τον πείσετε ότι κάνει λάθος. Να είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας και τους γύρω σας.

Όσο και αν θέλετε να πιστεύετε το αντίθετο, δεν υπάρχουν κακοί άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι διαφορετικοί από εμάς. Μπορεί να μην γνωρίζουμε, γιατί μπαίνουν στην ζωή μας αυτοί οι άνθρωποι, αλλά το σίγουρο είναι, ότι μπαίνουν. Η μόνη ευθύνη που έχετε είναι απέναντι στον εαυτό σας και σε κανέναν άλλον.

Ό,τι συμβαίνει στην ζωή μας, συμβαίνει με την άδειά μας. Εμείς είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι για το πως είναι η ζωή μας αυτή την στιγμή, ακόμα και αν δεν το συνειδητοποιούμε. Εμείς ζωγραφίσαμε την ζωή μας με γκρι, επιλέξαμε να φοβόμαστε τα πάντα, επιλέξαμε να είμαστε ξένοι στην ίδια μας την ζωή.

Κοιτάξτε γύρω σας. Μήπως ήρθε η ώρα για μια αλλαγή; Μήπως ήρθε η ώρα να αφήσουμε όλα τα άσχημα γύρω μας; Αναμφίβολα είναι δύσκολο να αφήσουμε πίσω μας όλα εκείνα από τα εκείνα έχουμε επιβιώσει, άσχετα από το τι λέει ο καθένας. Η φυγή είναι δύσκολη, αλλά είναι απαραίτητη. Πάρτε τον χρόνο σας, σκεφτείτε το και μην αφήσετε την ευκαιρία να φύγετε να πάει χαμένη.

Σταματήστε να ακούτε τις συμβουλές άλλων και να ζείτε με τις σκέψεις κάποιου άλλου. Κοιτάξτε μέσα σας. Που είναι η άγκυρά σας; Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να κάνετε την διαφορά. Σταματήστε να ψάχνετε την άγκυρά σας αλλού. Το ίδιο ισχύει και για την ευτυχία: αν δεν μπορείτε να την βρείτε στον εαυτό σας, δεν μπορείτε να την βρείτε ούτε στους άλλους.

Αφήστε πίσω σας τις ενοχλητικές αυταπάτες και τους φόβους. Συνεχίστε να ονειρεύεστε και να προσπαθείτε. Ποτέ μην σταματάτε και μην φοβάστε τα λάθη. Τα λάθη σημαίνουν, ότι έχετε προσπαθήσει για κάτι και αυτό είναι υπέροχο. Μην φοβάστε την αντίδραση των άλλων ανθρώπων. Δεν μπορείτε να την προβλέψετε μέχρι να κάνετε αυτό που θέλετε. Αλλά ακόμα και αν μπορούσατε να την προβλέψετε, γιατί να φοβάστε; Θα έχετε την ευκαιρία να φύγετε και να προχωρήσετε.

Η αλήθεια είναι, ότι όλα έρχονται στην ώρα τους. Ακόμα και τα θαύματα. Οπότε δώστε χρόνο στον εαυτό σας και μην καθυστερείτε. Αν καθυστερήσετε, όλα αλλάζουν. Αδράξτε την μέρα!



http://www.awakengr.com/dose-chrono-ston-eafto-sou/#ixzz46v25mtWe