-ΕΨΙΛΟΝ-

-ΕΨΙΛΟΝ-
ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΔΙΠΛΟΥ ΕΨΙΛΟΝ-Το γράμμα Ε ως αριθμός συμβολίζεται με τον αριθμό 5. Τα 4 κοσμογονικά στοιχεία της Γής, του Αέρα, του Νερού και του Πυρ με την πεμπτουσία του Ουράνιου - Αιθέρα. Όλα τα παραπάνω συνθέτουν τον Άνθρωπο. Ομοίως γνωρίζουμε ότι το ιερό πεντάγραμμο (πεντάλφα) συμβολίζει τον άνθρωπο και παράλληλα τα 5 στοιχεία που τον αποτελούν κατά τους Πυθαγόρειους μύστες όπου το είχαν σαν ιερό σύμβολο.Τό Ε δηλώνει, τον Ενωτικό χαρακτήρα τού Τρισυπόστατου Θείου και γι' αυτό αφιερώθηκε, μαζί με τα ''Γνώθι σ’αυτόν'' καί ''Μηδέν Άγαν'', που είναι επίσης Ενωτικά παραγγέλματα - αφού δεν νοείται Ένωσης χωρίς την βαθιά, Νοητική γνώση τού Εγώ, αλλ' ούτε και προσέγγισης της με παραθλαστικές λειτουργίες υπερβολής- στον Θεό τού Φωτός και της Αρμονίας. Αυτό το στοιχείο της Ένωσης συνηγορεί προς την ονομασία ''Γάμος'', που έδωσαν στο Ε, οι Πυθαγόρειοι.ΠΥΘΙΑ. blogspot.gr-- -

Κυριακή 21 Αυγούστου 2016

Δύο ψυχές δε συναντήθηκαν Π ο τ έ τυχαία!!---- Χόρχε Λουίς Μπόρχες.

Posted: 20 Aug 2016 01:15 PM PDT

Υπάρχουν άνθρωποι στη ζωή μας…
που μας κάνουν ευτυχισμένους…

απ΄την απλή σύμπτωση να συναντηθούν τα μονοπάτια μας…

Κάποιους τους έχουμε σε ολη τη διαδρομή στο πλάι μας…

βλέποντας πολλά φεγγάρια να περνάνε…

ενώ κάποιους τους βλέπουμε ελάχιστα μεταξύ δύο βημάτων μας…

Ίσως κάθε φύλλο ενός δέντρου χαρακτηρίζει τους φίλους μας…

Επιπλέον…

η μοίρα μάς φέρνει και άλλους φίλους…

αυτούς που δεν γνωρίζαμε ότι επρόκειτο να διασχίσουν το δρόμο μας…

Πολλούς από αυτούς…

τους ορίζουμε ως αδερφές ψυχές… φίλους Καρδιακούς…

Είναι ειλικρινείς…
είναι αληθινοί…

Ξέρουν πότε δεν είμαστε καλά…

ξέρουν τι μας κάνει ευτυχισμένους!!

Υπάρχουν επίσης οι περιστασιακοί φίλοι…

αυτοί που γνωρίζουμε σε κάποιες διακοπές…

ή για λίγες μέρες ή ώρες…

Αυτοί συνήθως στολίζουνε το πρόσωπό μας με πολλά χαμόγελα…

για όσο καιρό είμαστε κοντά τους…

Μιλώντας για κοντά…
δε θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε τους μακρινούς μας φίλους…

εκείνους που είναι στην άκρη των κλαδιών…

και όταν ο άνεμος φυσάει εμφανίζονται πάντα…

μεταξύ του ενός φύλλου και του άλλου…

Περνάει ο καιρός… το καλοκαίρι φεύγει…

πλησιάζει το φθινόπωρο και χάνουμε κάποια από τα φύλλα μας…

μερικά γεννιούνται σ’ ένα άλλο καλοκαίρι…

και μερικά παραμένουν για πολλές εποχές…

Κάθε πρόσωπο που έρχεται στη ζωή μας είναι μοναδικό…

Πάντα αφήνει κάτι από τον εαυτό του και παίρνει ένα κομμάτι από εμάς…

Θα υπάρξουν και εκείνοι που μας πήραν πολλά…

αλλά δε θα υπάρξουν αυτοί που δε μας άφησαν τίποτα…

Αυτή είναι η μεγαλύτερη ευθύνη της ζωής μας…

και η πιο προφανής απόδειξη…

πως δύο ψυχές δε συναντήθηκαν Π ο τ έ τυχαία!!


Χόρχε Λουίς Μπόρχες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: